Η γυμνή αλήθεια του Σαμαρά

Ο Σλοβένος σκηνοθέτης Μπόγιαν Γιαμπλάνοβετς μιλά για την παράστασή του, που βασίζεται σε ομιλίες του Ελληνα πρωθυπουργού.

Ποιος θα περίμενε ότι μία παράσταση βασισμένη σε ομιλίες του Ελληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά θα προερχόταν από τη Σλοβενία! Είναι το «Just the Beginning» της ομάδας Via Negativa και του Σλοβένου σκηνοθέτη Μπόγιαν Γιαμπλάνοβετς, που καταφθάνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, την Κυριακή, στο πλαίσιο του Κύκλου Transitions 1. Balkans. 

Η ίδια προκλητική παράσταση, που αποδομεί τον Ελληνα πρωθυπουργό, θα αμφισβητεί μέσω των ξεγυμνωμένων ηθοποιών της το «πόσο ευτυχισμένοι είμαστε με τη Δημοκρατία που έχουμε» και κατά πόσο, εν τέλει, είναι Δημοκρατία αυτό που ζούμε.

«Το ερώτημα αφορά γενικά τα δυτικά δημοκρατικά συστήματα», διευκρινίζει στην τηλεφωνική μας συνομιλία ο Μπόγιαν Γιαμπλάνοβετς. Παρ' όλα αυτά, σε κάθε χώρα που επισκέπτεται η Via Negativa «προσπαθούμε να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Στην Αθήνα η παράστασή μας συσχετίζεται απόλυτα με την ελληνική κατάσταση».

Ο,τι ξέρει για την ελληνική κρίση και τον Ελληνα πρωθυπουργό προέρχεται από το διεθνή Τύπο.

- Σε ποιες ομιλίες του Αντώνη Σαμαρά εστιάζετε;

 «Στις ομιλίες με τις μεγάλες υποσχέσεις για τις αλλαγές που θα έρθουν στο μέλλον μαζί με την ανάπτυξη που φτάνει καλπάζοντας. Είναι ομιλίες που σταχυολογήσαμε από την ορκωμοσία της κυβέρνησης, αλλά και κάποιες που αναφέρονταν στο ελληνικό χρέος. Αυτό που μου αρέσει εξαιρετικά στις ομιλίες του Σαμαρά είναι η υπόσχεση ότι αφού ξεπεράσετε τα προβλήματα θα ξαναγίνετε "λίκνο" της δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού πολιτισμού».

Και ο τίτλος της παράστασης «Just the beginning» («Απλώς το ξεκίνημα») είναι μια μεταφορά που έχει αντλήσει από τα παχιά λόγια των πολιτικών, ανεξαιρέτως όλων των χωρών, παρουσιάζοντας το πολιτικό πρόγραμμά τους.

Κάποια στιγμή οι ηθοποιοί θα μοιράζουν στο κοινό μια επιστολή με παραλήπτη τον Ελληνα πρωθυπουργό («θα προσπαθήσουμε να τα μεταφράσουμε στα ελληνικά», υπόσχεται ο Γιαμπλάνοβετς). Εκ μέρους του ελληνικού λαού θα δηλώνουν «πόσο ευτυχείς είμαστε που σε έχουμε πρωθυπουργό και θα σε υποστηρίζουμε μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός μας».

Δεν είναι το μοναδικό σημείο της εκρηκτικής performance που η ειρωνεία και ο σαρκασμός χτυπάνε κόκκινο. 

«Είναι τα μοναδικά όπλα που έχουμε για να σώσουμε τη ζωή μας. Χωρίς χιούμορ θα πεθαίναμε», πρεσβεύει ο Σλοβένος θεατράνθρωπος, που με την ίδια ακριβώς σκωπτική διάθεση αντιμετωπίζει και το σύστημα της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. «Μεταξύ Καπιταλισμού και σύγχρονης κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας δεν υπάρχει διαφορά», υπογραμμίζει. «Η Δημοκρατία είναι ένα ένδυμα για να μεταμφιεστεί σε κάτι λιγότερο δύσμορφο ο Καπιταλισμός. Είναι ψευδαίσθηση για τους πολίτες. Είναι έτσι δομημένο το σύστημα που δεν μπορούμε παρά να οδηγηθούμε ως κοπάδι στην κάλπη και να υπερασπιστούμε τους υπάρχοντες ηγέτες. Πρόκειται στην ουσία για μια μοναρχική δομή που συνθλίβει τους πάντες».

Αποδομεί τους μηχανισμούς των εκλογών και το ίδιο το δημοκρατικό σύστημα, αλλά ο Γιαμπλάνοβετς δεν έχει καμία εναλλακτική να προτείνει: «Δεν είμαι πολιτικός», δικαιολογείται. «Ξεγυμνώνω όμως τα αποθέματα ενέργειας που καταναλώνουμε βλακωδώς για να υπερασπιζόμαστε την κοινοβουλευτική Δημοκρατία του Καπιταλισμού. Θέλω να κραυγάσω από τη σκηνή το θυμό και την απογοήτευσή μου».

Κι όμως, δεν φιλοδοξεί να προκαλέσει κανέναν. «Σκοπός είναι ο θεατής να στοχαστεί τους τρελούς καιρούς που ζούμε. Να του δώσουμε μια ώρα σκέψης για τον τρόπο που ζει».

«Η Σλοβενία είναι Βαλκάνια», δηλώνει, σε αντίθεση με τους Σλοβένους πολιτικούς που αγωνίζονται να απαλλάξουν τη χώρα από τη «βαριά» κληρονομιά της. «Επιμένουν να υποστηρίζουν ότι είμαστε κεντροευρωπαϊκή χώρα. Εγώ ένα πράγμα ξέρω. Οτι μεγάλωσα με τη βαλκανική παράδοση, ακριβώς όπως κι αυτοί. Η ιστορία μας είναι η πρώην Γιουγκοσλαβία. Προσωπικά, θαυμάζω τα Βαλκάνια, είναι ιστορία και έθνη με σπουδαίο πνεύμα, σπουδαίο χιούμορ και μαχητές, και θέλω να ανήκω στην πολιτισμική κληρονομιά τους».

Η χώρα του φαίνεται για τους τρίτους ότι βρίσκεται εν ειρήνη, αλλά «έχουμε κι εμείς χρέος που γιγαντώνεται χρόνο με το χρόνο. Απλώς δεν έχουμε το ελληνικό ταμπεραμέντο. Κι αυτό είναι επίσης πρόβλημα».

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ

Πηγή: enet.gr