Μερικές πούστικες εξηγήσεις

Στον πάτο των ανθρώπων.

Να σου πω κάτι μεταξύ μας; Αυτό το πράγμα με τις λούγκρες τελευταία έχει παραγίνει. Δεν προλαβαίνεις να ανοίξεις την τηλεόραση και πετιούνται διαρκώς μπροστά σου μέσα από σχεδόν όλα τα τηλεοπτικά παράθυρα. Ειδικά στα μεσημεριανά έχει γίνει όρος απαράβατος να έχουν στο πάνελ κάποιον που μονίμως κουνιέται και μιλάει όπως η αδερφή μου η τάδε. Ακόμα και οι σοβαρές –υποτίθεται- εκπομπές έχουν πλέον κάποιον συνεργάτη που θα θωπεύει το μικρόφωνο με τρόπο αισθησιακό και θα κραυγάζει με τις κινήσεις του ότι το πάει το γράμμα. Μέχρι πριν κάποια χρόνια τουλάχιστον τηρούνταν ορισμένα ελάχιστα προσχήματα. Σήμερα πια έχουν ξαμοληθεί όλες τους και δεν έχουν κανέναν πια ενδοιασμό να βγουν να το φωνάξουν να το πουν. Δεν ξέρω, ίσως να φταίει αυτή η ριμάδα η κρίση, εξαιτίας της βγήκαν στη φόρα όλα τα απωθημένα αυτού του λαού, όλα τα σκουπίδια ανέβηκαν στην επιφάνεια, τώρα που γίνονται όσα γίνονται με σκοπό και καλά να ξεβρομίσουμε. Όπως αποκαλύφθηκαν τόσα και τόσα σκάνδαλα που για δεκαετίες ολόκληρες έμεναν κρυμμένα στο σκοτάδι, όπως αποδείχθηκε ότι κάποια σημαίνοντα πρόσωπα έπαιζαν τελικά κάποιον άλλο ρόλο από αυτόν που πίστευε ο πολύς ο κόσμος, έτσι έγινε και με τους πούστηδες. Βγήκαν από τις σπηλιές τους και φανερώθηκαν στο φως. Και δεν είναι τυχαίο ότι στο λεξικό μας η πουστιά σημαίνει το ίδιο με τη λαμογιά, την κοροϊδία, την παραπλάνηση και την απάτη, έχει να κάνει με το ότι ο άλλος παρουσιάζεται σε εσένα ως κάτι άλλο και εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη που του δείχνεις και, εκεί που δεν το περιμένεις, βάζει σε εφαρμογή τον πραγματικό του εαυτό, τον πούστικο, τον μπαμπέσικο. Έχουν δηλαδή και οι πούστηδες την πολιτική τους αλλά και οι πολιτικοί την πουστιά τους.

Δεν πρέπει όμως να τα συγχέουμε αυτά μεταξύ τους. Με έναν πολιτικό ξεμπερδεύεις πιο εύκολα, δεν τον ψηφίζεις την επόμενη φορά εν πάση περιπτώσει, πάει, τέλειωσε, θα προβληθεί η όποια απατεωνιά κάνει, θα ξεμπροστιαστεί, δεν τη γλιτώνει ακόμα και πενήντα χρόνια να περάσουν. Με τους άλλους είναι αλλιώς. Γιατί όσο περισσότεροι γίνονται όλοι αυτοί οι ελαττωματικοί, τόσα περισσότερα δεινά βρίσκουν την ανθρωπότητα. Εξάλλου η ιστορία έχει γράψει ότι τόσες αρρώστιες -με πρώτο και χειρότερο το AIDS- προκλήθηκαν από τους συγκεκριμένους κυρίους που το βράδυ έπαιζαν τις κυρίες. Ποιοι πίθηκοι και λοιπές γονιδιακές μαλακίες. Τόσες ταινίες το έχουν δείξει και τόσα ντοκιμαντέρ το έχουν αναλύσει. Πριν την εξάπλωση των ομοφυλόφιλων, με το σταγονόμετρο έβλεπες τέτοιους ιούς, που στην πορεία μεταλλάχθηκαν σ’ έναν καινούργιο, αδυσώπητο ιό, ακριβώς όπως οι άντρες μεταλλάχθηκαν σε περίπου γυναίκες, όπως οι άνθρωποι από υγιή όντα γίνανε κάτι άλλο, κάτι αρρωστημένο, κάτι που δεν προβλέπεται στη φύση ρε γαμώτο, που απειλεί την αναπαραγωγή μας ως είδος, δεν έχουμε καταλάβει ειλικρινά πόσο επικίνδυνο είναι όλο αυτό, νομίζουμε ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο κρεβάτι όλων αυτών, δεν είναι έτσι, η πουστιά είναι νόσος μεταδοτική και θα αγγίξει κι εσένα κι εμένα, αργά ή γρήγορα, ακόμα και αν είσαι ο πιο σταράτος άντρας επί γης. Θα σε αγγίξει, γιατί φοβάσαι ας πούμε να πας να κάνεις ελεύθερα μια μετάγγιση αίματος, επειδή υπάρχει πάντα ο φόβος μήπως και ανακατευτεί το δικό σου το αμόλυντο αίμα με εκείνο των άρρωστων, των οροθετικών, όπως τους λένε, έχουν δώσει αυτές τις γελοίες επιστημονικές ταμπέλες για να μην τρομάζει ο κόσμος, ορίστε, η πουστιά εισχώρησε ακόμα και στην ιατρική επιστήμη.

Όσο δεν κάνουμε κάτι γι’ αυτό, τόσο αποθρασύνονται. Πέρα από το ότι ντύνονται έτσι απαίσια, πέρα από το ότι δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη παιδεία κι ασχολούνται όλη μέρα με θέματα ανούσια, πέρα από το ότι μέρα-μεσημέρι γλείφονται στη μέση του δρόμου και πιάνονται χεράκι-χεράκι, έχουν κάτσει κι έχουν φτιάξει ολόκληρο «χάρτη δικαιωμάτων». Ποιοι ρε; Αυτοί που δεν σέβονται κανένα δικό μου δικαίωμα; Θες να τον παίρνεις και να τον ρουφάς, καλή μου; Κάτσε μέσα σπίτι σου και ανακάλυψε όσες τρύπες δεν περίμενες ποτέ ότι θα έχεις! Είμαι εγώ υποχρεωμένος να τρώω την μπόχα σου στη μούρη καθημερινά; Γιατί απέναντι στα δικαιώματα, αν δε σας το είπανε, στέκεται ο άλλος, ο ετερόφυλος συνταγματικός όρος: οι υποχρεώσεις. Αλλά πού να ξέρετε εσείς από υποχρεώσεις και από όρια δικαιωμάτων, τη στιγμή που έχετε ξεπεράσει κάθε όριο. Προσπαθείτε πλαγίως, με τον πούστικό σας τρόπο, να επιβάλετε τα δικά σας δικαιώματα εις βάρος των δικαιωμάτων των υπολοίπων, φυσιολογικών ανθρώπων και σε κάθε σχόλιο που γίνεται εναντίον σας επικαλείστε το Σύνταγμα και την ισότητα και κάθε άλλη ροζ καραμελίτσα που σας αρέσει να πιπιλίζετε διαρκώς, μέχρι να περάσει το δικό σας. «Αυτοπροσδιορισμός», «σεξουαλική ελευθερία», «εκδήλωση προσωπικότητας» και τόσοι άλλοι ξενόφερτοι όροι που έχουν κατασκευάσει όλοι αυτοί για να γίνουνε στο τέλος νόμος, ρε, να φοβάσαι να πεις μια κουβέντα εναντίον τους, μήπως και θίξεις τη δικτατορία των πούστηδων. Και ξέρεις, χίλιες φορές να πέσεις σε χέρια αληθινού δικτάτορα, παρά στα δόντια πληγωμένης αδελφής. Σκέψου τα σκηνικά στις φυλακές, το στρατό, στην τελική μπορεί να σε γουστάρει και να σου χώσει τίποτα, έτσι όπως σκύβεις αμέριμνος να πιάσεις το σαπούνι. Ουστ, μωρή από εδώ!

Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Φταίει και το γαμημένο το σύστημα που έχει, όπως είπαμε, τις πουστιές του κι αυτό και τους υποστηρίζει όλους αυτούς. Ο ένας νόμος μετά τον άλλο για την πάρτη τους, την ώρα που παιδάκια πεινάνε και δεν έχουνε να φάνε. Τι νόμοι για την «ελεύθερη συμβίωση», για τους γάμους μεταξύ αντρών που ντύνονται νύφες και γυναικών που ντύνονται γαμπροί, για τα κληρονομικά τους δικαιώματα, μέχρι και παιδί μπορούν να κάνουν, λέει, ρε! Αν είναι ποτέ δυνατόν! Βέβαια, επειδή το γνωρίζουν ότι αυτό δεν μπορεί φυσιολογικά να γίνει, πάνε και βρίσκουν κάτι ταλαίπωρες μανάδες που το παίζουν παρένθετες με σκοπό να πάρουν το σπέρμα από τον έναν πούστη και να κάνουν ένα παιδάκι άμοιρο που μια ζωή θα ακούει τα άλλα παιδάκια να λένε «μανούλα» τη μαμά τους αλλά αυτό μαμά θα ψάχνει και μαμά δεν θα βρίσκει, μόνο μπαμπάδες τριγύρω, που ενίοτε μπορεί να μασκαρεύονται και να προσποιούνται εναλλάξ τις μαμάδες, Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή. Και το προβάλουν κιόλας όλο αυτό, δείχνουν ρεπορτάζ και φωτογραφίες από τις βόλτες που κάνουν με το καρότσι, ναι, την ώρα που πάνε και ψωνίζονται, καμαρώνοντας για το κατόρθωμά τους, έτσι όπως στήνονται για να τους πάρει ο φωτογραφικός φακός που και καλά δεν ξέρουν ότι τους παίρνει την ώρα που τον παίρνουν. Μετά, πας στο σινεμά, πάλι πρώτη μούρη ταινίες με θέμα τους πούστηδες και τις λεσβίες, ναι, τα δείχνουν όλα, είναι με νόημα ενάντια σε κάθε είδους διάκριση, άι στο διάολο όλοι σας που σας έπιασε η διανόηση περί ομοφυλοφιλίας απογευματιάτικα. Πας πιο κάτω, στο κέντρο, ορίστε, μπροστά σου πάλι, κάνουνε πορεία με πολύχρωμες πουστλέ σημαίες, γιορτάζουνε ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό, πω, δεν μπορείς να ξεφύγεις με τίποτα από δαύτους, ρε πούστη μου!

Τι να κάνεις, κλείνεσαι μέσα να ηρεμήσεις λιγάκι από όλο αυτόν τον οχετό. Αναγκαστικά πάνω στο χαζοκούτι πέφτεις πάλι, να δεις καμιά διαφορετική είδηση γιατί έτσι κι αλλιώς η πουστιά έχει πάψει πια να αποτελεί είδηση. Να δεις για τη χώρα σου που περνάει τα πάνδεινα από όλους αυτούς τους πούστηδες ευρωπαίους ηγέτες. Ανακοινώθηκε ότι έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, κάτι είναι κι αυτό. Να, λέει για το κοινωνικό μέρισμα που θα δώσουν στους φτωχούς κι αδικημένους. Ε, εντάξει, ξέρουμε ότι όλο αυτό γίνεται για τις εκλογές, αφού μετά θα τα πάρουν πίσω επί πέντε φορές, με τους τόσους φόρους, εντάξει, πουστιά λέγεται αυτό. Άντε πάλι. Λυσσάξανε όλοι και πέσανε να φάνε εκείνον το δημοσιογράφο που βγήκε ελεύθερα και είπε τη γνώμη του και έκραξε εκείνον το συγγραφέα που το παίζει ιστορία και έχει για όνομα κάποιον μήνα, Ιούλιο, Αύγουστο, πως στο διάολο τον λένε, εντάξει ρε παιδιά, πάλι τα ίδια, πάλι να μη θίξουμε κανέναν πούστη, ψέματα είπε ο χριστιανός για τα δαχτυλάκια και τις παρθενόπες και τους γκόμενους; Αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο είναι ότι, ενώ το παίζετε όλες απελευθερωμένες, όταν μιλήσουμε στη γλώσσα σας, βγαίνετε και ωρύεστε λες και είπαμε τίποτα διαφορετικό από αυτό που πράγματι πρεσβεύετε! Ορίστε, γίνανε και επιτυχημένοι συγγραφείς οι πούστηδες, διθυραμβικά τα σχόλια, επαινετικές οι κριτικές, ο Αύγουστος που γράφει ανθρώπινα, συγκινητικά, η γραφή εκείνη που εκφράζει τη μοντέρνα Ελλάδα. Δεν αντέχω όλη αυτήν την πουστοκατάσταση, θα δω κι αυτό το ρεπορτάζ για τον Άδωνη και θα την πέσω. Ο υπουργός υγείας δεν αφήνει πεντάχρονο καρκινοπαθή να πάει για θεραπεία στο εξωτερικό; Δεν του πληρώνει τα απαιτούμενα νοσήλια, ενώ το παιδάκι χαροπαλεύει; Δεν γίνεται, δεν μπορεί.

Κάποια πουστιά θα παίχτηκε.

Πηγή: kakoskeimena.net