ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΕΕΔΔ: Όλο και πιο ευφάνταστη γίνεται η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να απολύσει εργαζόμενους από το δημόσιο

Την Παρασκευή 07.02.2014 κοινοποιήθηκε στο ΥΠ.ΠΟ.Α. και τον ΑΣΕΠ το πρώτο πόρισμα του Σώματος Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης (ΣΕΕΔΔ) που αφορά σαράντα επτά (47) συναδέλφους, η πλειονότητα των οποίων δεν είναι ΙΔΑΧ, καθώς οι υποθέσεις τους εκκρεμούν είτε στα υπηρεσιακά συμβούλια για επανέλεγχο, είτε δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη η πρόσληψή τους (με ΦΕΚ του Δεκεμβρίου 2010). Με το εν λόγω πόρισμα ζητείται η επαναξέταση υποθέσεων από τον ΑΣΕΠ και η παραπομπή των μελών των Υπηρεσιακών Συμβουλίων στο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Πρόκειται για έναν μόνο από τους ελέγχους του ΣΕΕΔΔ που πραγματοποιείται στο Υπουργείο μας, μετά από επώνυμες ή «ανώνυμες» καταγγελίες, οι οποίες δυστυχώς συνεχίζονται ακόμη και σήμερα!

Την Κυριακή 09.02.2014 δημοσιεύτηκε η είδηση ότι πραγματοποιήθηκε κυβερνητική σύσκεψη για το θέμα και αποφασίστηκε να ελεγχθούν οι φάκελοι όλων των εργαζομένων που υπηρετούν ως ΙΔΑΧ στον δημόσιο τομέα με βάση τις διατάξεις του Π.Δ. 164/2004. Μάλιστα, σε όλες τις σχετικές ειδήσεις, το ΥΠ.ΠΟ.Α. είχε την «τιμητική» του, με εκτενείς αναφορές με σαφώς αρνητική χροιά σχετικά με το πόσοι συνάδελφοι υπάχθηκαν στις διατάξεις του ΠΔ και στους ελέγχους που πραγματοποιεί το ΣΕΕΔΔ στο Υπουργείο.

Είναι πλέον σαφές ότι οι έλεγχοι του ΣΕΕΔΔ δεν είναι «αντικειμενικοί έλεγχοι» για το «καλό» του δημοσίου, αλλά εντάσσονται στην προσπάθεια της κυβέρνησης να αυξήσει τη δεξαμενή των απολύσεων από τον δημόσιο τομέα. Υπάρχει σαφής στόχος να απονομιμοποιηθούν οι διαδικασίες που προέβλεπε το ΠΔ 164/2004 ως “διαβλητές” και “παράνομες”. Μετά τους έφεδρους, τους διαθέσιμους, αλλά και τους οργανισμούς που κλείνουν, στο στόχαστρο μπαίνουν οι ΙΔΑΧ.

Σε όλη την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης σκοπίμως «ξεχνιέται»:

1. Το γεγονός ότι το Υπουργείο Πολιτισμού για πολλά χρόνια κάλυπτε –και συνεχίζει να το κάνει– τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες του με έκτακτο προσωπικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τελευταίες τακτικές προσλήψεις, πριν την έκδοση του Π.Δ. 164/2004, χρονολογούνταν από το 1994! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός προσωπικού που απασχολήθηκε στα έργα που γίνονταν σε όλη την Ελλάδα (ανασκαφές, αναδείξεις χώρων, αναστηλώσεις μνημείων, εκθέσεις νέων Μουσείων κλπ.) να δουλεύει για πολλά χρόνια με διαδοχικές και διαφορετικές συμβάσεις που τυπικά ήταν ορισμένου χρόνου. Αυτή η ιδιότυπη «ομηρία» δεν ήταν επιλογή των ίδιων των συμβασιούχων, πολλοί από τους οποίους δούλευαν ακόμη και στα κενά των συμβάσεών τους προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του Υπουργείου, αλλά επιλογή των εκάστοτε πολιτικών ηγεσιών.

2. Επιλογή των πολιτικών ηγεσιών ήταν, επίσης, να ανατίθεται έργο του Υπουργείου Πολιτισμού σε διάφορα νομικά πρόσωπα ή ΑΕ του δημοσίου, όπως το ΤΔΠΕΑΕ ή ο ΟΑΝΜΑ, που χρηματοδοτούνταν από το Υπουργείο Πολιτισμού και έκαναν έργα επί των μνημείων, ακόμη και σε ιδιώτες εργολάβους. Τα σωματεία του ΥΠΠΟ είχαν εξαρχής αντιταχθεί σε τέτοιες ενέργειες, που ψαλίδιζαν τις αρμοδιότητες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και επέφεραν μια de facto «ιδιωτικοποίηση» του αρχαιολογικού έργου, το οποίο σύμφωνα με το Σύνταγμα αποτελεί αρμοδιότητα αποκλειστικά του δημοσίου. Προφανώς  αυτό το παραδέχτηκε και η ίδια η κυβέρνηση, αφού όταν οι Οργανισμοί αυτοί έκλεισαν, οι αρμοδιότητές τους επέστρεψαν στο ΥΠ.ΠΟ.Α. Δεν ήταν όμως επιλογή των συμβασιούχων που, ανεξάρτητα από το ποιος ήταν ο τυπικός εργοδότης τους (ΤΔΠΕΑΕ, ΟΑΝΜΑ, Ολυμπιακή Προετοιμασία, Εγνατία, Αττικό Μετρό κλπ.), εργάζονταν για λογαριασμό των Υπηρεσιών του ΥΠΠΟ.

3. Όπως είχε και τότε καταγγείλει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, το Π.Δ. 164/2004 ήταν εξαρχής άδικο και περιοριστικό, αφού συνάδελφοι με πολυετή προϋπηρεσία κινδύνευσαν να μείνουν ή και –δυστυχώς– έμειναν εκτός της ρύθμισης, καθώς αυτή αφορούσε αποκλειστικά το χρονικό διάστημα 2002-2004. Με τις κινητοποιήσεις των εκτάκτων συναδέλφων και τη συνδρομή των Υπηρεσιακών Συμβουλίων και κυρίως του ΑΣΕΠ, τελικά συμπεριλήφθηκαν στο πεδίο εφαρμογής του Π.Δ. 164/2004 περισσότερες κατηγορίες συμβασιούχων, που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Υπουργείου Πολιτισμού. Δυστυχώς, σήμερα φαίνεται για άλλη μια φορά ποιος ήταν πραγματικός σκοπός της «περιορισμένης ρύθμισης»: να μπορούν να κρατούν σε ομηρία τους συναδέλφους εκφοβίζοντάς τους με διαφορετικές «ερμηνείες» της ρύθμισης, που –στο νέο πολιτικό και νομικό περιβάλλον– μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε απολύσεις.

4. Ο ΑΣΕΠ μελέτησε την πραγματική (και όχι απλώς την τυπική) εργασιακή σχέση με το ΥΠΠΟ που υπέκρυπταν όλες αυτές οι διαφορετικές συμβάσεις και γνωμοδότησε με σειρά αποφάσεων της Ολομέλειας ή Τμημάτων του (π.χ. 27/2005, 7/2006, 8/2006, 9/2006, 13/2006, 12/2007, 28/2008, 220/2008, 13/2009). Άλλωστε, υπάρχει νομολογία για το τι σημαίνει “εξαρτημένη σχέση εργασίας”, που περιλαμβάνει τόσο τις τυπικές όσο και τις άτυπες μορφές συμβάσεων που –δυστυχώς– επιβιώνουν ακόμη και στον δημόσιο τομέα! Αρκετοί μάλιστα εργαζόμενοι με άτυπες μορφές εξαρτημένης εργασίας δικαιώθηκαν και με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Επίσης, ο ΑΣΕΠ έλεγξε τις γνωμοδοτήσεις των Υπηρεσιακών Συμβουλίων και τα δικαιολογητικά των συμβασιούχων και απεφάνθη τελικά για το ποιοι πληρούσαν τις προϋποθέσεις. Άλλωστε, αρμόδια αρχή για τις προσλήψεις προσωπικού στο δημόσιο είναι ο ΑΣΕΠ και όχι, προφανώς, το Σώμα Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης!

5. Η υπόθεση των βεβαιώσεων «Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων», στην οποία αναφέρονται τα δημοσιεύματα, αφορά την εργασία δύο συμβασιούχων των οποίων οι συμβάσεις δεν έχουν καν μετατραπεί σε ΙΔΑΧ. Η υπόθεση εκκρεμεί στο δικαστήριο πολύ πριν ασχοληθεί με αυτήν το ΣΕΕΔΔ, μετά από ενέργειες του ίδιου του Υπουργείου. Είναι προφανές ότι το θέμα ανακινείται τώρα μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων.

6. Το ίδιο το ΥΔΜΗΔ δείχνει να γνωρίζει καλά τους νόμους, τους οποίους τεχνηέντως τώρα θέλει να παρακάμψει. Σε εγκύκλιό του από 16.12.2013 (αποστέλλεται συνημμένη), υπενθυμίζει ότι ανάκληση διορισμού στο δημόσιο μπορεί να γίνει μόνο εντός διετίας (Ν. 3528/2007). Μετά την παρέλευση της προθεσμίας αυτής, το δημόσιο μπορεί να ανακαλέσει μια πράξη διορισμού μόνο εάν αυτός που διορίστηκε χρησιμοποίησε δόλο ή παρανόμησε προκειμένου να διοριστεί. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι δεν έχουν κανένα νόμιμο έρεισμα, ούτε το ΣΕΕΔΔ ούτε και το ΥΔΜΗΔ να θέτουν εν αμφιβόλω τα κριτήρια του ΑΣΕΠ, προκειμένου να «πιάσουν» το πλαφόν των απολύσεων!

Κατανοούμε το πρόβλημα της κυβέρνησης, που εδώ και τόσον καιρό προσπαθεί να πείσει τον ελληνικό λαό ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν δήθεν διοριστεί με πλαστά πτυχία και πλαστά δικαιολογητικά, αλλά τη διαψεύδουν οι ίδιοι οι δικοί της έλεγχοι! Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι το να προσκομίσει κανείς πλαστό πτυχίο ήταν και είναι αυτονόητα λόγος απόλυσης από το δημόσιο και δεν περιμέναμε τους «μνημονιακούς» νόμους για να το μάθουμε. Αυτό που δεν είναι αυτονόητο είναι το να προσπαθεί το ΥΔΜΗΔ (αφού απέτυχε να βρει πλαστά πτυχία) να κατασκευάσει δήθεν «παράνομες» αοριστοποιήσεις, επειδή όλη της η πολιτική καταρρέει σταδιακά ως αντισυνταγματική, παράνομη και, προφανώς, διαλυτική για τον δημόσιο τομέα.

Επιδίωξη της κυβέρνησης είναι η απαξίωση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και του έργου της. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους προωθείται η απαξίωση αυτή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και συνολικά του πολιτισμού, σημάδια της οποίας βιώνουμε καθημερινά στις Υπηρεσίες που υπηρετούμε. Το χτύπημα στην καρδιά της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, όμως, θα έρθει με την επίθεση στους ίδιους τους εργαζόμενους. Γιατί, παρά τα πλήγματα που έχουμε δεχτεί (εφεδρείες, διαθεσιμότητες, περικοπή κονδυλίων κ.ά.), με όλες μας τις δυνάμεις προσπαθούμε να κρατήσουμε όρθια την Αρχαιολογική Υπηρεσία, το κύρος της, το επιστημονικό της έργο, τον ρόλο της στην προστασία των αρχαιοτήτων και τη συμβολή της στην τοπική ανάπτυξη. Επιδιώξεις, δηλαδή, που δεν χωρούν στη λογική του «επιτελικού κράτους» που θα κάνει απλώς τον διεκπεραιωτή στις συμβάσεις με ιδιώτες εργολάβους, για την προβολή, την φύλαξη και την καθαριότητα, αλλά και τα πωλητήρια των αρχαιολογικών χώρων και των Μουσείων κ.ά.).

Οι αρχαιολόγοι και εν γένει οι επιστήμονες του ΥΠΠΟ, με αναγνωρισμένο έργο και με τόσα χρόνια προσφοράς μετά από αποφάσεις του ΑΣΕΠ, δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα στους καταστροφείς του δημόσιου τομέα. Δεν έχουμε τίποτε να αποδείξουμε στους ίδιους που επί χρόνια, αντί να κάνουν τακτικές προσλήψεις, κρατούσαν όμηρους τους εργαζόμενους ως συμβασιούχους και σήμερα θέλουν να τους έχουν ξανά όμηρους. Δεν έχουμε τίποτα να αποδείξουμε σε αυτούς που παλαιότερα προσπαθούσαν να συντηρήσουν ένα πελατειακό κράτος με την υπόσχεση της «πρόσληψης» και τώρα προσπαθούν να το συντηρήσουν μέσω των «ειδικών ρυθμίσεων» και των υποσχέσεων για «μη απόλυση». Δεν έχουμε τίποτε να συζητήσουμε με μια κυβέρνηση που καθημερινά παραβιάζει το Σύνταγμα, καταργώντας τη μονιμότητα και διαλύοντας κάθε κοινωνικό ιστό.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων θα παλέψει από κοινού με όλους τους συναδέλφους του ΥΠ.ΠΟ.Α. και με κάθε δυνατό τρόπο, για να σταματήσουν οι απολύσεις με όποιο «μανδύα» κι αν μεταμφιέζονται, αλλά και για να σταματήσει η διάλυση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

Καλούμε όλα τα μέλη να δώσουν το μαχητικό παρών στις κινητοποιήσεις που θα αποφασιστούν καθώς και στην ετήσια Τακτική Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 17 Μαρτίου στην Αθήνα.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ