Τα
γεγονότα είναι γνωστά. Μέσω ανακοίνωσης της Αστυνομικής Διεύθυνσης
Αθηνών, ανακοινώθηκε η απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου για απαγόρευση της διαδήλωσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ,
προγραμματισμένης για τις 8 Γενάρη. Η διαδήλωση έθετε ως στόχο την
έκφραση της λαϊκής διαμαρτυρίας ενάντια τόσο στον ερχομό των ευρωπαίων
δυναστών, όσο και των ντόπιων ‘’αυτοκρατορικών απεσταλμένων’’.
Η αφορμή για την παρέλαση και τις παράτες τους είναι γνωστή: Η ανάληψη της ελληνικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ακούγεται και είναι γελοίο: Ο σφαγμένος θα παραστήσει για έξι μήνες τον προεδρεύοντα των χασάπηδων που τον έκοψαν κομματάκια!
Φυσικά
ο σφαγμένος δεν είναι ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Βενιζέλος, ούτε ο ΣΕΒ και η
σύνολη αστική τάξη στην Ελλάδα. Ασφαλώς και την έχουν αφαλοκόψει
σημαντικά οι ευρωπαίοι σύμμαχοι και ανταγωνιστές της. Όμως ο
‘’πατριωτισμός’’ της, ορίζει να φοβάται περισσότερο και να θωρακίζεται
απέναντι στον πολιτικό κίνδυνο της ανατροπής της από ένα λαό που
στενάζει στην ανεργία, τη λιτότητα, την ανέχεια και την ταπείνωση, παρά
την δική της οικονομική υποβάθμιση.
Είναι
επομένως, η πολιτική και οικονομική ολιγαρχία της Ελλάδας, κάτι
παραπάνω από συνένοχη. Είναι το εκτελεστικό χέρι, ο άμεσος οργανωτής της
εργατικής γενοκτονίας στη χώρα. Και θέλουν τώρα να δώσουν ''θεάματα'' στο λαό, για να νοιώσει, σφαγμένος όντας, ότι προεδρεύει κιόλας!
Το
έχουν συναίσθηση ότι δεν πείθουν. Κοιτάξτε τι γράφει η χουντικής
έμπνευσης ανακοίνωση της Αστυνομίας στο τελευταίο της σημείο:
‘’ο
ανωτέρω κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια δεν είναι δυνατόν να
αντιμετωπισθεί με άλλο ηπιότερο τρόπο, λόγω της εκτιμώμενης συμμετοχής
μεγάλου αριθμού πολιτών σε αυτές και της αναμενόμενης έντασης των
συναθροίσεων’’.
Να
θυμηθούμε ότι στα νομοθετημένα μέτρα κατά των διαδηλώσεων, γινόταν
υποτίθεται λόγος για τον περιορισμό των ‘’μικρών διαδηλώσεων’’, που
ταλαιπωρούσαν άσκοπα την εμπορική κίνηση του κέντρου της Αθήνας. Στο
εξής λοιπόν οι μισές διαδηλώσεις θα απαγορεύονται ως ‘’μικρές’’ και οι
άλλες ως μεγάλες…
Δεν απαγόρευσαν μόνο την διαδήλωση. Απειλούν προληπτικά ότι:
‘’Η
πραγματοποίηση ή η απόπειρα πραγματοποίησης συνάθροισης ή πορείας κατά
το προαναφερθέν χρονικό διάστημα στους ανωτέρω χώρους θα αντιμετωπίζεται
με κάθε νόμιμο μέσο, οι δε συμμετέχοντες σε τέτοια συνάθροιση ή πορεία
θα διώκονται για παράβαση των διατάξεων του άρθρου 171 Π.Κ. και άλλων
συναφών διατάξεων’’.
Αυτά
συμβαίνουν στην Ελλάδα, σε μια στιγμή που η αριστερή αξιωματική
αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, περιμένει να γίνουν εκλογές και ήσυχα να
αναλάβει την διακυβέρνηση… Την ώρα που το ΚΚΕ, διακηρύσσει πως είναι
‘’κόμμα παντός καιρού’’, πως δεν μασάει και ότι θέτει ως στόχο τη λαϊκή
εξουσία…
Γίνεται αυτή η επισήμανση, διότι το σκεπτικό της απόφασης αστυνομικής απαγόρευσης, τεκμηριώνεται με βάση:
‘’Το κάλεσμα μέσω διαδικτύου από την "Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤΑΡΣΥΑ)"
για πραγματοποίηση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας την Τετάρτη 08-01-2014 και
ώρα 18:00 στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενάντια στο σκοπό και
το χαρακτήρα των προαναφερόμενων εκδηλώσεων’’.
Η
επιτυχία της κυβέρνησης είναι ακριβώς τούτη. Ότι δηλαδή, μπορεί να
αναφέρεται σε μια διαδήλωση που έχει ανακοινώσει μόνο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Που έχει πάει τόση έγνοια για την κοινή δράση της αριστεράς; Και γιατί ακόμη και μετά την απαγόρευση,
δεν κρίθηκε σκόπιμο να παρθούν πρωτοβουλίες, με διαφορετικό έστω
σκεπτικό, για παλλαϊκές διαδηλώσεις κατά της χουντικής απόφασης; Τόση δα
μικρή σημασία έχει το ζήτημα της δημοκρατίας, ενώ
είναι τόσο ζωτική η εκλογική συστράτευση για την αλλαγή τιμονιέρη σε ένα
σάπιο σκάφος με έρμα από Δένδια; Ενώ βρίσκεται χρόνος να αποδοκιμαστεί ο
βουλευτής Διαμαντόπουλος για ένα καρναβαλικό(!) κάψιμο του μνημονίου,
μπροστά σε παπάδες... Πάλι καλά που βγήκαν έστω ανακοινώσεις καταδίκης από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ για την απαγόρευση της διαδήλωσης.
‘Η μήπως οι στόχοι της ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ είναι χωρίς σημασία; Το αντίθετο συμβαίνει. Ο πρώτος στόχος
αφορά τον άξονα ‘’ανάπτυξη-απασχόληση’’, δηλαδή τη γενίκευση του
ελληνικού πειράματος που προβλέπει ανάπηρη ‘’ανάπτυξη’’ με ανεργία,
λιτότητα και εξανδραποδισμό των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Ο δεύτερος άξονας, σχετίζεται με την προώθηση της
τραπεζικής ένωσης, δηλαδή με το μπάζωμα της νομισματικής, οικονομικής
και πολιτικής κυριαρχίας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, σε βάρος κάθε
δυνατότητας των εργατικών τάξεων στην Ευρώπη, να κλονίσουν την κυριαρχία
του σε εθνικό επίπεδο, διεκδικώντας ‘’ψωμί και δημοκρατία’’. Η τρίτη στόχευση,
αφορά την αντιμετώπιση της μετανάστευσης. Μην μπερδεύεστε. Δεν τους
νοιάζει πώς θα σταματήσει η αιμορραγία του μέλλοντος της χώρας με το
φευγιό της νεολαίας και του επιστημονικού δυναμικού. Αλλά το πώς θα
ταΐσουν τα ρατσιστικά αισθήματα σε βάρος των φτωχών και κυνηγημένων
απόκληρων του κόσμου, σε ένα άθλιο συναγωνισμό μίσους με τη φασιστική
Χρυσή Αυγή ή την Λεπέν.
Αυτά και άλλα στοχεύουν. Και κάνουν τη βρώμικη δουλειά τους. Προκαλώντας μάλιστα την ίδια στιγμή και αναφέροντας ότι:
‘’επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια…’’
Μιλούν φαίνεται για τον κίνδυνο να
πάψουμε να είμαστε μια ‘’κανονική χώρα’’, όπως περηφανεύεται ο
Πρωθυπουργός. Με το 1.370.000 ανέργους. Με τα παιδιά και τους γέροντες
να καίγονται ή να δηλητηριάζονται από τα μαγκάλια. Με την Αθήνα και όλες
τις μεγάλες πόλεις να πνίγονται στην αιθαλομίχλη της έλλειψης χρημάτων
και της ντροπής των μεγάλων οικονομικών και πολιτικών ‘’τζακιών’’.
Το δημοκρατικό καθήκον είναι ακριβώς αυτό. Να γίνουμε επικίνδυνοι.
Και η απολύτως δημοκρατική επιτέλεσή του, είναι να περάσουμε ‘’από τα
όπλα της κριτικής, στην κριτική των όπλων’’. Της μαζικής λαϊκής
οργάνωσης για την ανατροπή τους. Για να φύγουν νύχτα.
Αν
υπάρξει ένα μαχόμενο εργατικό και λαϊκό κίνημα και μια αριστερά που δε
θα φοβούνται να θέσουν αυτό το στόχο… Αν έχουν ένα καθάριο λόγο και
πρόγραμμα, μα και μαχητική πράξη, ώστε να τους φοβούνται πραγματικά οι
επιβήτορες της αστικής εξουσίας και να τους χαίρονται οι εργαζόμενοι, οι
άνεργοι και οι ρημαγμένοι που θα τους συναποτελούν… Μόνο τότε, μετά τη
μαύρη νύχτα, θα είναι η αυγή όμορφη και δική μας.
Σημειώσεις
Απαγόρευση
της διαδήλωσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, διότι ‘’επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη
δημόσια ασφάλεια…’’. Μιλούν φαίνεται για τον κίνδυνο να πάψουμε να
είμαστε μια ‘’κανονική χώρα’’, όπως περηφανεύεται ο Πρωθυπουργός. Με το
1.370.000 ανέργους. Με τα παιδιά και τους γέροντες να καίγονται ή να δηλητηριάζονται
από τα μαγκάλια. Με την Αθήνα και όλες τις μεγάλες πόλεις να πνίγονται
στην αιθαλομίχλη της έλλειψης χρημάτων και της ντροπής των μεγάλων
οικονομικών και πολιτικών ‘’τζακιών’’. Το δημοκρατικό καθήκον είναι
ακριβώς αυτό. Να γίνουμε επικίνδυνοι. Και η απολύτως δημοκρατική
επιτέλεσή του, είναι να περάσουμε ‘’από τα όπλα της κριτικής, στην
κριτική των όπλων’’.
Πηγή: aristeroblog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου