Νάχα χίλια μάτια... Σ' ένα πολύ όμορφο και αμφίρροπο παιχνίδι, Πέλλα και Ελπίδα μοιράστηκαν βαθμούς και εντυπώσεις. Τρελός ρυθμός, μεγάλο πάθος, διαστήματα πολύ καλού ποδοσφαίρου, άριστη τακτική και καλή κυκλοφορία ήταν τα στοιχεία που είδαμε σήμερα στο γήπεδο και μάλλον παραπέμπουν σε αγώνες επαγγελματικών κατηγοριών. Εάν δεν υπήρχε και το βαρύ γήπεδο με τα χάλια του, όλοι αναρωτιόμασταν έκπληκτοι τι ποδόσφαιρο θα βλέπαμε...
Σ' ένα απόλυτα μοιρασμένο πρώτο ημίχρονο, όπως φυσικά και στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, οι δύο ομάδες με πολυπρόσωπο κέντρο προσπαθούσαν να πάρουν τον έλεγχο και να δημιουργήσουν φάσεις μπροστά στα δύο τέρματα. Ευκαιρίες δύσκολα δημιουργούνταν, αφού τα λάθη από τις δύο πολύ πειθαρχημένες μεσοαμυντικές γραμμές ήταν ελάχιστα. Η πρώτη φάση ανήκει στην Πέλλα, με τον Βογιατζή να βρίσκεται απέναντι από το τέρμα μέσα από την περιοχή και να σημαδεύει τον αντίπαλο τερματοφύλακα που έδιωξε αιφνιδιασμένος. Λίγο αργότερα η απάντηση της Ελπίδας, με το σουτ από θέση πλάγια δεξιά να καταλήγει στην εξωτερική μεριά των δικτύων του Ζαχαριάδη, που ήλεγχε όμως την πορεία της μπάλας. Η ψυχρολουσία για την Πέλλα στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου, όταν μετά από εξαιρετική σέντρα ο Λεκάκης με ασύληπτη κεφαλιά από την μικρή περιοχή, έστειλε την μπάλα πρώτα στο έδαφος και μετά στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Ζαχαριάδη γράφοντας το 0-1.
Στο δεύτερο η Πέλλα μπήκε πιο δυνατά και πίεσε μεταφέροντας την μπάλα πιο συχνά στα καρέ των φιλοξενουμένων. Κατάφερε έτσι να πάρει 2-3 στημένα περιφερειακά της περιοχής της Ελπίδας και να απειλήσει πιο άμεσα το τέρμα της. Σ' ένα απ΄αυτά στο 51' με εκτελεστή τον Στάγκο από δεξιά, η μπάλα βρήκε σε κεφάλι αμυντικού και «κρέμασε» τον τερματοφύλακα της Ελπίδας, πετυχαίνοντας την ισοφάριση μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς(6η φωτογραφία).
Ο τρελός ρυθμός συνεχίστηκε με την μπάλα να ανεβοκατεβαίνει συνεχώς, αλλά οι άριστες σήμερα μεσομυντικές γραμμές δεν άφηναν πολλά περιθώρια στις επιθετικές προσπάθειες που επιχειρούσαν.οι δύο ομάδες. Η Πέλλα είχε το πάνω χέρι στις ευκαιρίες με κυριότερες αυτές των Βογιατζή που τον πρόλαβαν οι αμυντικοί κοντράροντας το σουτ που επιχείρησε μέσα από την περιοχή, του Χαχαμίδη που από καλή θέση δεν βρήκε σωστά την μπάλα με το κεφάλι και του Καμπούρη που δεν έπιασε το σουτ όπως θα ήθελε. Από την άλλη πλευρά, στην πιο επικίνδυνη φάση για την Ελπίδα, το σουτ από καλή θέση έφυγε αρκετά άουτ. Σε πολλές περιπτώσεις οι επιθετικοί της Ελπίδας από κεκτημένη ταχύτητα συνελήφθησαν από τον δεύτερο βοηθό σε θέση οφσάιντ. Σε μία απ' αυτές διαμαρτύθηκαν έντονα, φάση που όμως είχε σταματήσει από το ξεκίνημά της.
Ελπιδοφόρα και πολλά υποσχόμενη η εμφάνιση της ομάδας μας σήμερα, μπορεί να μην νίκησε, κέρδισε όμως δικαίως το χειροκρότημα των φιλάθλων. Με «βάρκα» την εμφάνιση με την Ελπίδα Έδεσσας λοιπόν, η ομάδα έδειξε ότι με τέτοιες εμφανίσεις πολύ δύσκολα και με μπόλικη τύχη θα καταφέρει να περάσει αντίπαλος από την Πέλλα. Οι ποδοσφαιριστές τα έδωσαν όλα και το μόνο μεμπτό που δεν έχει να κάνει όμως μ΄αυτούς, είναι ότι όταν φτάνουν στα όριά τους δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτιές λύσεις για βοήθεια από τον πάγκο.
Η Ελπίδα απλά επιβεβαίωσε και σήμερα ότι είναι η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος. Πολύ τρέξιμο, ανελέητο πρέσινγκ, αδιάκοπη κίνηση, άριστη κυκλοφορία στοιχεία που την χαρακτηρίζουν. Δεν γνωρίζω αν πάσχει στο πιο σημαντικό κομμάτι για ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, κι εννοώ την φιλοδοξίας της για κάτι παραπάνω...
Ο κ. Μιχαηλίδης είναι «αλεργικός» με τα πέναλτι και όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος off the record πρέπει να διαπιστώσει ότι είναι «πολύ» πέναλτι για να το καταλογίσει. Πάντως εμείς είδαμε σήμερα σε δύο περιπτώσεις να είναι «πολύ» πέναλτι υπέρ της Πέλλας κι αυτός να δείχνει να συνεχισθεί το παιχνίδι ενώ βρίσκονταν σε κοντινή απόσταση και με καλή οπτική γωνία. Και οι δύο στο δεύτερο ημίχρονο, όταν αρχικά ο Κούμπους ντριμπλάρει και ανατρέπεται καθαρά από τον αριστερό μπακ της Ελπίδας και λίγο αργότερα ο σέντερ μπακ «κατεβάζει» και με τα δύο χέρια τον Βογιατζή που βγήκε στο πρώτο δοκάρι για να πιάσει την κεφαλιά. Είναι φάσεις που κρίνουν τέτοια παιχνίδια και οι όποιες άλλες σωστές υποδείξεις του έμπειρου διαιτητή σε όλη την διάρκεια του αγώνα, δυστυχώς γι' αυτόν επισκιάστηκαν από τις δύο επίμαχες. Μικρή ευθύνη και στον πρώτο βοηθό για την ανατροπή του Κούμπου, που προτίμησε να τ' αφήσει πάνω στον διαιτητή.
Η σύνθεση: Ζαχαριάδης, Κούμπους, Γκουτούδης, Χούτας, Ξανθόπουλος, Χαχαμίδης, Καμπούρης, Κορώνας, Καραμούζας(Δεληλάμπου), Στάγκος(Μπουράκης), Βογιατζής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου