Η μομφή απορρίφθηκε αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ «τρίβει τα χέρια του»

Με τη λήξη της χθεσινής ψηφοφορίας οι κυβερνητικοί βουλευτές, οι υπουργοί της κυβέρνησης και οι εταίροι της συγκυβέρνησης Σαμαράς  και Βενιζέλος, μάλλον έπαψαν να βλέπουν την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ ως ανέλπιστο «δώρο» της αξιωματικής αντιπολίτευσης που θα πρόσφερε,  υποτίθεται, στο κυβερνητικό σχήμα την χαμένη του συσπείρωση.

Κι εκεί που επί τριήμερο ρωτούσαν δήθεν ανυπόκριτα τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί κατέφυγε σε ένα «άσφαιρο» κοινοβουλευτικό όπλο, εφόσον οι προτάσεις μομφής δεν οδηγούν στην πτώση μιας κυβέρνησης, «μαλώνοντάς» τον την ίδια ώρα εν χορώ  γι’ αυτή του την πρωτοβουλία και πασχίζοντας να την περιγράψουν ως «αυτογκόλ», μάλλον έλαβαν την απάντησή τους.

Βγήκε ενισχυμένη λοιπόν η κυβερνητική πλειοψηφία, όπως είδε ο Σαμαράς (ο οποίος, επίσης, είδε εκλογές το 2016 και όχι νωρίτερα); Ισοδυναμεί τελικώς η καταψήφιση της πρότασης δυσπιστίας με ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση; Ή μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να αποδυναμώσει περαιτέρω την κυβέρνηση όπως επιζητούσε;

Σύμφωνα με μια πρώτη αποτίμηση αναφορικά με το αν η πρόταση μομφής πέτυχε τους σκοπούς της ή όχι, μπορεί κανείς να παρατηρήσει τα εξής:

Η κυβέρνηση μετράει μία απώλεια, πέφτοντας από τους 155 στους 154 βουλευτές. Μπορεί να μοιάζει μικρό το κακό. Είναι όμως; Αυτό που επισήμαιναν αμέσως μετά την ψηφοφορία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το έργο αυτό δεν τελειώνει σήμερα, καθώς σειρά έχει ο προϋπολογισμός, τα νέα μέτρα, ο φόρος ακινήτων, κ.ο.κ.

Με άλλα λόγια εκ του ΣΥΡΙΖΑ, αναμένουν νέες ενδεχόμενες διαφοροποιήσεις, το αμέσως επόμενο διάστημα. Το θέμα είναι ότι και η κυβέρνηση ακριβώς αυτό φοβάται. Δεν είναι μόνο η διαφοροποίηση της Τζάκρη, η οποία διαγράφηκε επί τόπου. Είναι και οι τοποθετήσεις τριών ακόμη βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που δεν ακούστηκαν και πολύ ενθαρρυντικές για τη συνέχεια αν και στην παρούσα φάση ψήφισαν κατά της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ: του Θάνου Μωραΐτη, ο οποίος εξέφρασε την αμφισβήτησή του στο πρόσωπο του πρωθυπουργού λέγοντας ότι «ο Σαμαράς είναι πρωθυπουργός με παραχώρηση του ΠΑΣΟΚ», του Μιχάλη Κασσή, ο οποίος είπε ότι η ψήφος δεν είναι λευκή επιταγή και βεβαίως, του Κώστα Σκανδαλίδη, που ανέφερε ότι η ψήφος του «υφαρπάζεται». Προφανώς, οι τοποθετήσεις τους καταγράφηκαν, προξενώντας την ανησυχία των συγκυβερνώντων για τις μελλοντικές αντιδράσεις βουλευτών που σήμερα αντιδρούν και «γκρινιάζουν», είτε προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και (κυρίως) το «παπανδρεϊκό» στρατόπεδο, είτε από τη ΝΔ και το «καραμανλικό» κλίμα. Γενικώς, το κλίμα μόνο ανέφελο δεν είναι, κι όπως είπε κι ο Λαφαζάνης, άμα η κυβέρνηση περιμένει την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ για να συσπειρωθεί... βράστα!

Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να μην ήταν στα πιο δυνατά του, όμως ο Σαμαράς, λίγες μέρες μετά την συνέντευξη στον Πρετεντέρη, έδωσε εκ νέου την αίσθηση ότι … αντιπολιτεύεται τον Τσίπρα, στον οποίο εστίασε μεγάλο μέρος της ομιλίας του αν και επί της ουσίας δεν απάντησε σε ερωτήματα που του έθεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. υποβρύχια, λαθρεμπόριο καυσίμων, διαπραγμάτευση, Εξεταστική του Ευρωκοινοβουλίου, κ.λπ.).

Μεγάλη νευρικότητα έβγαλε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τόσο στη σύγκρουση με τον Φώτη Κουβέλη, που τον κατηγόρησε ότι επέλεξε να συνταχθεί με τη δεξιά, όσο και στο ζήτημα των υποβρυχίων όπου ούτε λίγο ούτε πολύ «απείλησε» τον Τσίπρα με αποκαλύψεις για τα συμφέροντα που έχουν, σύμφωνα με τον ίδιο, προσεγγίσει την Κουμουνδούρου και στοχεύουν στη διάλυση των (ήδη διαλυμένων;) ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Προσκάλεσε μάλιστα τον Τσίπρα σε «προσωπική μονομαχία»  για το θέμα, απευθύνοντάς του την ειρωνική προειδοποίηση «βγήκατε πολύ νωρίς στην πιάτσα κ. Τσίπρα» (εννοώντας πιθανότατα, πολύ νωρίς για να τα βάλει με κάποιον σαν τον Βενιζέλο).

Κακή εικόνα έδωσαν συνολικά και οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι επί τριήμερο αναμασούσαν την καραμέλα του …Τέξας, των συνιστωσών, του Λαφαζάνη, του πόσο ατυχής ήταν η κατάθεση της πρότασης μομφής, κ.λπ. επιδεικνύοντας, αν μη τι άλλο, έλλειψη ευρηματικότητας και θετικών επιχειρημάτων υπέρ της κυβέρνησης που συνεχίζουν να στηρίζουν. (Ειδικά μ’ αυτό το Τέξας, απηυδήσαμε!)

Πάντως, προβλήματα δημιούργησε η πρόταση μομφής και στην ΔΗΜΑΡ, η οποία πιέστηκε σε μεγάλο βαθμό εσωκομματικά αναφορικά με τη στάση που θα κρατούσε στην ψηφοφορία. Προς το παρόν οι διαφορετικές απόψεις που εκφράστηκαν, συγκεράστηκαν στο «παρών» επιτρέποντας ωστόσο σε υπουργούς όπως ο Άδωνης Γεωργιάδης να τη μετρούν στις «εφεδρείες» της κυβέρνησης.

Σε τελική ανάλυση, το τριήμερο της συζήτησης στη Βουλή ανέδειξε τη νευρικότητα της κυβέρνησης μπροστά και στη δύσκολη συνέχεια που έχει να αντιμετωπίσει, αλλά και του πρωθυπουργού προσωπικά, ο οποίος είναι αντιμέτωπος με σενάρια τύπου κυβέρνησης Παπαδήμου. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν αναδείχθηκαν αδυναμίες και στην πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μάλλον σε αυτή τη φάση Σαμαράς και Βενιζέλος, δουλεύουν για λογαριασμό του…

Μαρία Μητσοπούλου

Πηγή: topontiki.gr

Τα ΜΜΕ της διαπλοκής και τα φερέφωνά τους, «δεν είδαν» μετά το τέλος της χθεσινής ψηφοφορίας της πρότασης μομφής, την και μαθηματικά αποδυναμωμένη κυβέρνηση-όμηρο ξένων και ντόπιων συμφερόντων, όμηρο και υπάκουο εταίρο(ή καλύτερα εκτελεστή στο ακέραιο των επιταγών κια διαταγών τους) των δανειστών, όμηρο τέλος των βουλευτών της σε μια πολύ πιο εύθραυστη πλέον κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Σίγουρα λοιπόν από την 3ήμερη διαδικασία της πρότασης δυσπιστίας έχασε η κυβέρνηση που βγήκε λαβωμένη κοινοβουλευτικά κι ας μας είπε ο πρωθυπουργός με παγωμένο και καλά προετοιμασμένο «χαζοχαρούμενο» χαμόγελο, ότι "η κυβέρνηση βγήκε πολύ περισσότερο ενισχυμένη", προκαλώντας τον αυθόρμητο γέλωτα σε όλους εμάς που είδαμε, ακούσαμε και καταλάβαμε.

Σίγουρα έχασαν, εγκλωβίστηκαν και εκτέθεικαν και οι δήθεν «επαναστάτες» βουλευτές της που πνίγηκαν στο «σάλιο» τους, σ' αυτό δηλαδή που χρησιμοποιούσαν για να φτύσουν τον Στουρνάρα και την στάση της κυβέρνησης για το φόρο ακινήτων, το επίδομα πετρελαίου, τους πλειστηριασμούς, τη λήψη νέων μέτρων και την επιβολή νέου μνημονίου το πρώτο εξάμηνο 2014.

Σίγουρα έχασε και η ΔΗΜΑΡ που βρέθηκε να δηλώνει ΠΑΡΟΥΣΑ, αποδεικνύοντας ότι κι εκτός κυβέρνησης αποτελούν το δεκανίκι της και εφεδρείες της όπως λέει και ο Άδωνις. Για τον εταίρο της τον Λομβέρδο, είμασταν βέβαιοι και χωρίς να δούμε την στάση του στην πρόταση μομφής.

Και το ΚΚΕ έχασε όμως, που δεν ήξερε προς τα που να στραφεί μέχρι και την τελευταία στιγμή, που από την μία κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ κι από την άλλη στήριζε την πρόταση μομφής του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αν και κοινοβουλευτικά βγήκε κερδισμένος, ανέδειξε όμως για ακόμη μία φορά τις επικοινωνιακές του αδυναμίες. Βέβαια αυτές είναι πολύ μακριά από την ουσία, όμως δυστυχώς γι' αυτόν επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την κοινωνία.

Τέλος χαμένη και η κοινωνία που ήταν και πάλι απούσα ενώ της πέταξε για τα καλά το μπαλάκι ο ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς όχι γιατί δεν συναινεί όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση στην πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί δυστυχώς στην μεγαλύτερη πλειοψηφία της, δεν της έχει περισσέψει ούτε ευρώ, ούτε κουράγιο για να βγει στους δρόμους και να διαμαρτυρηθεί.