Δεν έπεσε κανείς από τα σύννεφα, διαβάζοντας την τριμηνιαία έκθεση
(Ιούλιος- Σεπτέμβριος) του Γραφείου Παρακολούθησης του κρατικού
προϋπολογισμού, που δόθηκε το απόγευμα στη δημοσιότητα.
Ωστόσο, έχει τη σημασία του το γεγονός ότι πίσω από τις ηπιότερες αυτή τη φορά διατυπώσεις, όπου εισβάλλει ορφανή μια χλωμή χαραμάδα αισιοδοξίας, διακρίνεται εύκολα το σκληρό έδαφος της αβεβαιότητας στο οποίο εξακολουθεί να κινείται η ελληνική οικονομία.
Ωστόσο, έχει τη σημασία του το γεγονός ότι πίσω από τις ηπιότερες αυτή τη φορά διατυπώσεις, όπου εισβάλλει ορφανή μια χλωμή χαραμάδα αισιοδοξίας, διακρίνεται εύκολα το σκληρό έδαφος της αβεβαιότητας στο οποίο εξακολουθεί να κινείται η ελληνική οικονομία.
«Σε επίπεδο παραγωγής και απασχόλησης η κατάσταση είναι κρίσιμη τριάμισι
χρόνια μετά την έναρξη των προγραμμάτων προσαρμογής και απειλεί ο,τι
επιτεύχθηκε με τη δημοσιονομική διαχείριση» υπογραμμίζεται εν συνόψει
εισαγωγικά, ταυτόχρονα με την επαναλαμβανόμενη διαπίστωση ότι μέχρι
στιγμής, εκτός από την ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας (σ.σ: με
τους όρους που γίνεται…) δεν υφίσταται μακρόπνοη στρατηγική και
αποτελεσματικός κεντρικός σχεδιασμός για την παραγωγική ανασυγκρότηση
της χώρας.
Πρακτικά αυτό σημαίνει εκείνο που εύκολα καταλαβαίνουμε όλοι: ότι,
δηλαδή, η Ελλάδα πορεύεται μονόπλευρα πάνω στις ολέθριες μνημονιακές
ράγες με τους πολιτικούς εγγυητές αυτής της γραμμής να αδυνατούν να
επεξεργαστούν ένα «εθνικό σχέδιο για την βιώσιμη ανάπτυξη εντός της Ε.Ε
και της Ευρωζώνης».
Τα συμπεράσματα στην έκθεση, δεν χρειάζονται σχολιασμό, αφού, όπως δραματικά υπογραμμίζεται:
- Το ΑΕΠ εξακολουθεί το 2013 να συρρικνώνεται (κατά 4% περίπου) και μαζί του εισοδήματα και κοινωνικές δαπάνες. Η δημοσιονομική λιτότητα οδήγησε τα χρόνια που πέρασαν σε πολύ μεγαλύτερη από την αναμενόμενη πτώση του ΑΕΠ (=βαθιά ύφεση), με αποτέλεσμα ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ να έχει ξεπεράσει τα επίπεδα του 2010.
- H ανεργία έχει εκτοξευθεί σε υψηλότερα επίπεδα από όσο σε άλλες χώρες που εφάρμοσαν παρόμοιες πολιτικές, συνεχίζει να αυξάνεται και πλησίασε το 28% του εργατικού δυναμικού. Οι εκτιμήσεις της ΕΛΣΤΑΤ και οι απαισιόδοξες προβλέψεις του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για το 2014 δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος. Η ανεργία, τροφοδοτεί τις διάχυτες αμφιβολίες για τις προοπτικές της χώρας (και των νέων).
- Αναπόφευκτα, η κρίση έπληξε βαρύτατα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων άλλαξε την εικόνα των κέντρων σε μεγάλες και μικρές πόλεις της χώρας. Τα άτομα βιώνουν σήμερα μεγάλες ανατροπές στη ζωή τους. Οι προσδοκίες επίσης φθίνουν εδώ και έξι χρόνια.
Από κει και πέρα, το λόγο παίρνει δικαιωματικά η αμφιβολία, καθώς, επισημαίνονται μεταξύ άλλων και τα εξής:
1. Ανοιχτό παραμένει το ερώτημα αν το 2014 θα επιτευχθεί όχι απλά ένα πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά, ένα πλεόνασμα όπως προβλέπεται στο Μεσοπρόθεσμο και τι θα γίνει τη διετία 2015-16.
2. Αν επαληθευτούν οι εκτιμήσεις για το δημοσιονομικό κενό του 2014, θα πρέπει να καλυφθεί με νέα μέτρα ή με άλλο τρόπο. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 500 εκ. έως 2,5 δις ευρώ.
3. Είναι αμφίβολο αν θα καταστεί εφικτή η διατήρηση ενός υψηλού πρωτογενούς πλεονάσματος, τουλάχιστον μέχρι το 2020, όπως προβλέπεται από τις επίσημες συμφωνίες.
4. Ανοικτό επίσης παραμένει το ζήτημα της κάλυψης του χρηματοδοτικού κενού από το 2014 και μετά, το οποίο σύμφωνα με κυβερνητικές εκτιμήσεις ανέρχεται σε 10,8 δις ευρώ.
5. Υπάρχει αβεβαιότητα ως προς την έκβαση του κυβερνητικού σχεδιασμού για την κάλυψή του και κατά συνέπεια, έχει ανακύψει το ζήτημα μιας νέας δανειακής σύμβασης.
6. Η φοροδιαφυγή θα παραμείνει ένα από τα μεγάλα ζητούμενα το 2014 και μετέπειτα.
7. Εν κατακλείδι: η επιστροφή στην ανάπτυξη δεν έχει διασφαλιστεί. Ο κίνδυνος πολιτικής αστάθειας, δεν έχει εξαλειφθεί. Επίσης οι επενδύσεις εξακολουθούν να υποχωρούν, η τραπεζική χρηματοδότηση της Οικονομίας παραμένει ασθενική και οι αποταμιεύσεις, μετά από μια βραχεία περίοδο ανόδου, δείχνουν να υποχωρούν. Παρατηρούνται φαινόμενα μεταφοράς των επιχειρήσεων στο εξωτερικό.
Ειδικά για τις καταθέσεις στην έκθεση τονίζεται εμφατικά σε ξεχωριστό κεφάλαιο, ότι «η υπερφορολόγηση, η μείωση των μισθών και των συντάξεων και η διατήρηση των τιμών των αγαθών σε αδικαιολόγητα υψηλά επίπεδα, εξανεμίζουν το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων και συνεπώς η αποταμίευση αποτελεί τελευταία προτεραιότητα τουλάχιστον για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα».
Είναι προφανές, και επισημαίνεται συχνά στην Έκθεση, ότι τίποτε δεν μπορεί να σχεδιαστεί χωρίς να αντιμετωπιστεί το οξύ πρόβλημα του χρέους, το οποίο, όπως όλα δείχνουν, θα εξεταστεί το νωρίτερο στο δεύτερο ήμισυ του 2014, μολονότι το οικονομικό επιτελείο περιφέρει ένα υποτυπώδες διαπραγματευτικό σχέδιο ανά την Εσπερία αυτήν την εποχή.
Άποψη του Γραφείου, πάντως, είναι ότι «η αναδιάρθρωση μπορεί να γίνει με μεταφορά στον ESM των χρεών που οφείλονται στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (τουλάχιστον 30 δις ευρώ) και την αξιοποίηση των προτάσεων για ευρωομόλογα που ήδη διερευνά η Επιτροπή».
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί, ότι το Γραφείο, με πολιτικούς όρους, «διαπιστώνει με ενδιαφέρον σύγκλιση κυβέρνησης και κομμάτων της αντιπολίτευσης που υιοθετούν την άποψη ότι πρέπει να αποτραπεί ένα νέο Μνημόνιο», ενώ χαρακτηρίζει «ενθαρρυντικά μηνύματα» τις συγκλίσεις κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ζητήματα όπως η παραμονή της χώρας στο ευρώ, η αναδιάρθρωση του χρέους και η αναθεώρηση του προγράμματος προσαρμογής…
1. Ανοιχτό παραμένει το ερώτημα αν το 2014 θα επιτευχθεί όχι απλά ένα πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά, ένα πλεόνασμα όπως προβλέπεται στο Μεσοπρόθεσμο και τι θα γίνει τη διετία 2015-16.
2. Αν επαληθευτούν οι εκτιμήσεις για το δημοσιονομικό κενό του 2014, θα πρέπει να καλυφθεί με νέα μέτρα ή με άλλο τρόπο. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 500 εκ. έως 2,5 δις ευρώ.
3. Είναι αμφίβολο αν θα καταστεί εφικτή η διατήρηση ενός υψηλού πρωτογενούς πλεονάσματος, τουλάχιστον μέχρι το 2020, όπως προβλέπεται από τις επίσημες συμφωνίες.
4. Ανοικτό επίσης παραμένει το ζήτημα της κάλυψης του χρηματοδοτικού κενού από το 2014 και μετά, το οποίο σύμφωνα με κυβερνητικές εκτιμήσεις ανέρχεται σε 10,8 δις ευρώ.
5. Υπάρχει αβεβαιότητα ως προς την έκβαση του κυβερνητικού σχεδιασμού για την κάλυψή του και κατά συνέπεια, έχει ανακύψει το ζήτημα μιας νέας δανειακής σύμβασης.
6. Η φοροδιαφυγή θα παραμείνει ένα από τα μεγάλα ζητούμενα το 2014 και μετέπειτα.
7. Εν κατακλείδι: η επιστροφή στην ανάπτυξη δεν έχει διασφαλιστεί. Ο κίνδυνος πολιτικής αστάθειας, δεν έχει εξαλειφθεί. Επίσης οι επενδύσεις εξακολουθούν να υποχωρούν, η τραπεζική χρηματοδότηση της Οικονομίας παραμένει ασθενική και οι αποταμιεύσεις, μετά από μια βραχεία περίοδο ανόδου, δείχνουν να υποχωρούν. Παρατηρούνται φαινόμενα μεταφοράς των επιχειρήσεων στο εξωτερικό.
Ειδικά για τις καταθέσεις στην έκθεση τονίζεται εμφατικά σε ξεχωριστό κεφάλαιο, ότι «η υπερφορολόγηση, η μείωση των μισθών και των συντάξεων και η διατήρηση των τιμών των αγαθών σε αδικαιολόγητα υψηλά επίπεδα, εξανεμίζουν το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων και συνεπώς η αποταμίευση αποτελεί τελευταία προτεραιότητα τουλάχιστον για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα».
Είναι προφανές, και επισημαίνεται συχνά στην Έκθεση, ότι τίποτε δεν μπορεί να σχεδιαστεί χωρίς να αντιμετωπιστεί το οξύ πρόβλημα του χρέους, το οποίο, όπως όλα δείχνουν, θα εξεταστεί το νωρίτερο στο δεύτερο ήμισυ του 2014, μολονότι το οικονομικό επιτελείο περιφέρει ένα υποτυπώδες διαπραγματευτικό σχέδιο ανά την Εσπερία αυτήν την εποχή.
Άποψη του Γραφείου, πάντως, είναι ότι «η αναδιάρθρωση μπορεί να γίνει με μεταφορά στον ESM των χρεών που οφείλονται στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (τουλάχιστον 30 δις ευρώ) και την αξιοποίηση των προτάσεων για ευρωομόλογα που ήδη διερευνά η Επιτροπή».
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί, ότι το Γραφείο, με πολιτικούς όρους, «διαπιστώνει με ενδιαφέρον σύγκλιση κυβέρνησης και κομμάτων της αντιπολίτευσης που υιοθετούν την άποψη ότι πρέπει να αποτραπεί ένα νέο Μνημόνιο», ενώ χαρακτηρίζει «ενθαρρυντικά μηνύματα» τις συγκλίσεις κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ζητήματα όπως η παραμονή της χώρας στο ευρώ, η αναδιάρθρωση του χρέους και η αναθεώρηση του προγράμματος προσαρμογής…
Πηγή: toponitiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου