Μας δουλεύουν...

Την ώρα που κατέβαιναν άρον άρον τα μάλλινα και τα πουλιά πλανάρανε αργά προς το έδαφος βλέποντας να 'ρχεται η καταιγίδα, το ραδιοφωνάκι επαναλάμβανε για πολλοστή φορά ότι το επίδομα θέρμανσης θα δοθεί φέτος με «υψηλότερα» εισοδηματικά κριτήρια.

Τόσο υψηλά, που κανείς στην πολυκατοικία μας δεν το δικαιούται. Γι' αυτό δεν μπήκαμε στον κόπο να συζητήσουμε αν θα προμηθευτούμε και φέτος πετρέλαιο. Στρώνοντας το σπίτι και καθώς το ερκοντίσιον δεν θεραπεύει την παγωνιά, σπας το κεφάλι σου από πού μπορούν να περάσουν οι σωλήνες της ξυλόσομπας για να μη διαμαρτυρηθούν οι αποπάνω.

Το τετ-α-τετ για τα ενεργειακά του πρωθυπουργού με τον Νετανιάχου, όμως, δεν φθάνει να θερμάνει τα πόδια μας, ενώ ακούγοντας την κυβέρνηση να θριαμβολογεί γιατί ενθαρρύνονται Εβραίοι επιχειρηματίες να επενδύσουν όχι στον ιδιωτικό τομέα, που μαστίζεται από την ανεργία, αλλά στην αγορά δημοσίων οργανισμών, η ΕΥΔΑΠ, που έχει να κάνει με το νερό, κρύος ιδρώτας κατεβαίνει στη ράχη σου.

Ετσι είναι. Οταν πας στο γείτονα με ανοιχτή την παλάμη, θα δεχθείς ευχαρίστως κάθε προσφορά. Και σάμπως θα είσαι στην ίδια θέση όταν μεθαύριο αποδειχθεί λάθος η προσέγγιση με οικονομικούς όρους μιας χώρας με τεράστιες γεωστρατηγικές βλέψεις;... Δεν φταίνε, λοιπόν, όσοι μας συμπεριφέρονται σαν λαό παρακατιανό, γιατί εμείς τους δώσαμε τη φωτογραφία για την ταυτότητά μας. Το κακό με αυτή την κυβέρνηση και όλες των τελευταίων ετών είναι ότι μετρά τις κινήσεις της με ορίζοντα ολίγων μηνών, όσων αναλογούν στην εξουσία της.

Συνεπώς, η πολιτική της διαμορφώνεται με το βλέμμα στη σχισμή της κάλπης, ούτε μέτρο πιο κει. Ετσι, καθώς ο πρωθυπουργός συζητά με φόντο ένα ανοιχτό παράθυρο στο Ισραήλ για τα ενεργειακά της χώρας ενόψει ενός βαρύ χειμώνα, η κυβέρνησή του μέσα ετοιμάζει στρατιές νέων ψηφοφόρων που θα έρθουν προεκλογικά να καλύψουν τις κενές θέσεις ενός αποδεκατισμένου από τη διαθεσιμότητα και την πρόωρη συνταξιοδότηση Δημοσίου. «Παλιά μου τέχνη κόσκινο», όπως θα έλεγε και η θεία Φωτούλα του Στάθη.

Κάποτε χρησιμοποιούσαν «καραβιές» αλύτρωτων συμβασιούχων στο υπουργείο Πολιτισμού για να καλύψουν τις «πάγιες και διαρκείς ανάγκες» του. Αργότερα, τους αντικατέστησαν με τα Stage, δηλαδή τους μαθητευόμενους, και τώρα με τους ενοικιαζόμενους από τις (συνεργαζόμενες με την εξουσία) ΜΚΟ με 7μηνες - 8μηνες συμβάσεις. Οσοι προσλαμβάνονται με αυτό τον τρόπο είναι ανασφάλιστοι -ακόμη και για ατύχημα εν ώρα υπηρεσίας- και δεν έχουν κανένα εργασιακό δικαίωμα (άδεια, ρεπό, επίδομα αδείας κ.λπ.). Στο υποστελεχωμένο εδώ και δεκαετίες ΥΠΠΟ απομακρύνονται με τη διαθεσιμότητα 200 και προσλαμβάνονται 1.000 χαμηλόμισθοι και ανασφάλιστοι.

Ζήτω η δουλεία που δουλεύει προς δόξαν του παλαιοκομματικού συστήματος, δημιουργώντας γαλέρες δουλοπάροικων σε μια υπόδουλη χώρα.

 

Από τη ΝΙΝΕΤΤΑ ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ

Πηγή: enet.gr