Πέλλα - Αλμωπός Αριδαίας (0-0)0-1

«Κρύα» ηττα μεν, «διαχειρίσιμη» δε για την ομάδα μας που παρουσίασε και πάλι τα γνωστά αγωνιστικά της προβλήματα. Αδράνεια, αστάθεια, αταξία και έλλειψη διάρκειας στοίχισαν στην ομάδα μας που αδίκησε πάλι τον εαυτό της, απέναντι ίσως στον πιο «προσιτό» αντίπαλο που συνάντησε στο πρωτάθλημα μέχρι σήμερα.

Σ' ένα πολύ μέτριο ποιοτικά παιχνίδι, η Πέλλα ήταν καλύτερη στην μεγαλύτερη διάρκεια του, αλλά και πάλι δεν εκμεταλεύθηκε το διάστημα της καθαρής της υπεροχής. Με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο όπου ο Αλμωπός ήταν καλύτερος με πολύ κίνηση στο κενό χώρο δημιουργώντας πολλά προβλήματα στην μεσοαμυντική γραμμή της Πέλλας, αλλά χωρίς να δημιουργεί ή να χάνει κάποια αξιοσημείωτη ευκαιρία, η Πέλλα πήρε τον έλεγχο, πίεσε, δημιούργησε κι έχασε 3-4 πολύ καλές ευκαιρίες, οι οποίες χάθηκαν μάλλον από έλλειψη «προσνατολισμού», ασυνεννοησία και αδράνεια των επιθετικών της. Ο Αλμωπός σε ρόλο κομπάρσου με αμυντικούς προσανατολισμούς, κατάφερε στο καλό διάστημα της Πέλλας να παραμείνει αλώβητος και να πάει στο ημίχρονο χωρίς να δεχτεί τέρμα.

Το δεύτερο ημίχρονο μπορεί να χαρακτηρισθεί κακοποίηση του ποδοσφαίρου, με παιχνίδι κέντρου, πολλά λάθη εκατέρωθεν, καμία αξιόλογη φάση η ευκαιρία. Η Πέλλα είχε το έλεγχο, αλλά αδυνατούσε εμφανώς να δημιουργήσει, ενώ όλος ο Αλμωπός πίσω από την μπάλα, πρόσεχε περισσότερο τα νώτα του, χωρίς να δείχνει προθέσεις να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από την ισοπαλία. Η μπάλα έφτανε με στημένα στις περιοχές των δύο ομάδων, αλλά κι αυτά ήταν ιδιαιτέρως περιορισμένα. Σ' ένα από τα δύο μόλις στημένα που κέρδισε ο Αλμωπός στο δεύτερο ημίχρονο κοντά στην περιοχή της Πέλλας, ο Μποζίνης στο 65' εκμεταλεύθηκε αδράνεια της σαστισμένης αμυντικής γραμμής και με κάτι σαν κοντινή κεφαλιά, την έστειλε στα δίχτυα βάζοντας τον Αλμωπό μπροστά στο σκορ(τελευταία φωτογραφία). Αν και υπήρχε πολύς χρόνος για αντίδραση, εντούτοις η Πέλλα δεν είχε ούτε σχέδιο, ούτε τρόπο να δημιουργήσει κάτι καλό. Έτσι τα πολλά γεμίσματα από τους γηπεδούχους, έφερναν εύκολες σχετικά αποκρούσεις από τον παθητικά στημένο Αλμωπό, που όταν επιχειρούσε να φύγει κάτω από το κέντρο, το έκανε με ελάχιστους ποδοσφαιριστές, κάνοντας κάθε επίθεση να φαίνεται καταδικασμένη από το ξεκίνημά της. Μια δυο φάσεις με υποψία ευκαιρίας για την Πέλλα δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα και ο Αλμωπός απέδρασε με τους τρεις βαθμούς.

Ο μέτριος Μέγας Αλέξανδρος σήμερα, δικαιούταν το λιγότερο την ισοπαλία απέναντι στον κατώτερο αλλά πιο μεθοδικό Αλμωπό. Εν ολίγοις, η Πέλλα «πρόσφερε» το τρίποντο, αφού ήταν για μία ακόμη φορά αγωνιστικά απείθαρχη, άτακτη και χωρίς βοήθειες πάσης φύσεως από τον πάγκο. Μπορεί να μην υπάρχουν πολλές λύσεις και κάθε απουσία είναι σημαντική φέτος, όμως οι όποιες κινήσεις(κυρίως οι εσωτερικές αλλαγές), μάλλον περιόρισαν και αποσυντόνισαν την ομάδα παρά την βοήθησαν. Τέλος η πολυκοσμία στην μεσαία γραμμή, περισσότερο ωφελούσε τους φιλοξενούμενους που είχαν αμυντικούς προσανατολισμούς, παρά την Πέλλα που έψαχνε τρόπους να δημιουργήσει. Φλύαρος, ακίνδυνος, παθητικός και σίγουρα περιορισμένων δυνατότητων ο φετινός Αλμωπός, δεν θύμισε στο παραμικρό την ομάδα των προηγούμενων ετών.

Καλύτερος για την ομάδα μας ο Χούτας που ήταν παντού και έβγαλε άριστα τον ρόλο που του ανατέθηκε, χωρίς όμως βοήθεια από τους υπόλοιπους πλην του κατά διαστήματα θετικού Δεληλάμπου.

Καλός ο κ. Ροδοβίτης, στη μέτρια εικόνα του αγώνα ήρθαν και «έδεσαν» οι δύο βοηθοί.

Η σύνθεση: Ζαχαριάδης, Γάκης, Κορώνας, Χούτας, Ξανθόπουλος, Μπρατσούδης, Καραμούζας, Καμπούρης, Δεληλάμπου(Μυλωνόπουλος), Στάγκος(Μπιγλυκούδης), Ρίσκος.