Έντονη ή αντίδραση των υπαλλήλων του ΥΠΠΟΑ, σε άρθρο της "Καθημερινής"

Από: 

Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων 

Ενιαίο Σύλλογο Υπαλλήλων ΥΠΠΟ Αττικής, Στερεάς και Νήσων 

Σύλλογος Κλάδων ΔΕ 

Προς: 

Πάσχο Μανδραβέλη, συντάκτη της εφημερίδας Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Με έκπληξη διαβάσαμε το σχόλιό σας «Ο πολιτισμός θέλει τον ασυρματιστή του».
Έκπληξη όχι γιατί για άλλη μια φορά απευθύνετε αστήρικτες κατηγορίες προς εργαζόμενους, την ώρα μάλιστα που αυτοί που απειλούνται με απόλυση. Έκπληξη όχι γιατί βρήκατε και πάλι ευκαιρία να «δείξετε» τους δημοσίους υπαλλήλους ως υπαίτιους για την κατάντια των οικονομικών του δημοσίου –κάποιος πρέπει να φταίει, άλλωστε, για να μην φταίνε όλοι αυτοί που, προ και μετά κρίσης, συνεχίζουν να λυμαίνονται το δημόσιο, και σίγουρα δεν είναι οι εργαζόμενοι σε αυτό.
Έκπληξη όμως γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτό τον τρόπο με τους εργαζόμενους του πολιτισμού, τους Συλλόγους τους και τα αιτήματα που έχουν την τόλμη να διατυπώνουν φανερά.Μας συγχωρείτε που θα σας χαλάσουμε την εντύπωση, ότι διάφοροι άσχετοι «κηφήνες» είχαν παρεισφρύσει στο δημόσιο και πληρώνονταν χωρίς να δουλεύουν, και θα αποδομήσουμε τον ευφάνταστο τίτλο του άρθρου σας, όμως αν είχατε κάνει τον κόπο έστω να σηκώσετε το τηλέφωνο, για να κάνετε αυτό που είναι η υποχρέωση της δουλειάς σας, αυτό που στα εγχειρίδια δημοσιογραφίας αποκαλείται διασταύρωση της πληροφορίας, θα μαθαίνατε πολλά πράγματα:
• Θα μαθαίνατε ότι ο «ασυρματιστής του πολιτισμού» είναι ο ένας από τους ελάχιστους εργαζόμενους του τηλεφωνικού κέντρου του κεντρικού κτιρίου του ΥΠΠΟΑ. Κι όχι μόνο δουλεύει καθημερινά, όπως εύκολα θα μπορούσατε να διαπιστώσετε και ο ίδιος και όπως το διαπιστώνουν χιλιάδες πολίτες που συναλλάσσονται καθημερινά με το Υπουργείο, αλλά επιπλέον είναι ένας συνάδελφος με όλη τη σημασία της λέξης. Πριν από δύο χρόνια, όταν μια άλλη συνάδελφός του με προβλήματα όρασης χρειαζόταν μια πανάκριβη εγχείρηση για να μη χάσει το μάτι της, ήταν αυτός που ξεκίνησε μια πρωτοβουλία ώστε όλοι οι εργαζόμενοι του πολιτισμού και τα Ταμεία μας να συνεισφέρουν για αυτήν. Άραγε λέει κάτι σε σας η λέξη αλληλεγγύη;
• Θα μαθαίνατε ότι η Τεχνική Εκπαίδευση (όταν υπήρχε άλλη αντίληψη για τους παραγωγικούς τομείς της χώρας) είχε κατεύθυνση «Χημικού και Μεταλλευτικού Τομέα», από την οποία αποφοίτησε ο ΔΕ Χημικός του ΥΠΠΟΑ. Θα μαθαίνατε ότι ο εν λόγω χημικός ήρθε στο ΥΠΠΟΑ με μετάταξη σε κενή θέση που προκήρυξε το Υπουργείο Πολιτισμού το 2010, για το χημικό εργαστήριο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, και δεκάδες επιστημονικές ανακοινώσεις οφείλονται στη δουλειά του.
• Θα μαθαίνατε ότι οι δύο ΠΕ Γυμναστές έχουν κάνει αίτημα να μεταφερθούν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού κι αντί για απάντηση στην (εύλογη) αίτησή τους, τώρα παρουσιάζονται ως κάποιοι «άσχετοι» με το αντικείμενο του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού!
• Θα μαθαίνατε και πολλά άλλα, όπως τη δουλειά που κάνουν οι σχεδιαστές αρχαιολογικών ευρημάτων και ανασκαφών σε όλη την Ελλάδα ή οι εργάτες ανασκαφής (ναι, υπάρχουν και μόνιμοι εργάτες ανασκαφών, οι οποίοι μάλιστα δεν έχουν τη δυνατότητα να κολλούν βαρέα και ανθυγιεινά όπως όσοι έχουν την αντίστοιχη ειδικότητα και είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ...), η φυσικοθεραπεύτρια που είναι εξειδικευμένη συντηρήτρια χαρτιού στην Διεύθυνση Συντήρησης του Υπουργείου, ο βιβλιοθηκονόμος στη βιβλιοθήκη του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που ιδρύθηκε το 1923 και συγκαταλέγεται στις πέντε μεγαλύτερες του είδους της στη χώρα, οι δακτυλογράφοι που εργάζονται στα πρωτόκολλα και τα λογιστήρια των Υπηρεσιών και πολλά άλλα.
Τώρα θα μου πείτε, προφανώς τι σας νοιάζουν όλα αυτά. Δίκιο έχετε! Δεν σας ενδιαφέρουν. Ούτε η πραγματικότητα, ούτε το ρεπορτάζ, ούτε ο πολιτισμός προφανώς!
Ενδιαφέρουν όμως εμάς. Νοιάζουν όλους τους εργαζόμενους που βγάζουν το ψωμί τους δουλεύοντας κι όχι απαξιώνοντας άλλους εκ του ασφαλούς. Νοιάζουν όποιον αγαπάει τη δουλειά που κάνει και δεν έψαχνε γενικώς «μια δουλίτσα για να χωθεί» (κατά το κοινώς λεγόμενον), αλλά επέλεξε να γίνει εργάτης ανασκαφής, σχεδιαστής, συντηρητής, αρχαιολόγος, διοικητικός υπάλληλος του πολιτισμού, δηλαδή επέλεξε να δουλεύει με ελάχιστο μισθό (πολύ πριν το μνημόνιο), να πληρώνει κι από την τσέπη του τα οδοιπορικά του, να δουλεύει πέραν του ωραρίου χωρίς υπερωρίες μόνο και μόνο για να πραγματοποιηθούν δημόσια έργα πολιτισμού σε όλη τη χώρα. Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι δεν έτυχε να κάνουμε τη δουλειά που κάνουμε, αλλά την κάνουμε γιατί την διαλέξαμε και γιατί την αγαπάμε;
Και μιας και, ως φαίνεται, μέλημά σας είναι να να δουλεύουν όσοι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, εμείς ρωτάμε: Ο ραδιοασυρματιστής και ο ΔΕ Χημικός κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Εσείς, άραγε αναρωτηθήκατε ως δημοσιογράφος, αν την κάνετε;