Πέλλα: Απαραίτητος ο ... «μίτος της Αριάδνης»

Είναι απόλυτα φυσιολογικό, ως ένας από τους παλαιότερους οικισμούς της ευρύτερης περιοχής, με ιδιαίτερη μορφολογία εδάφους και αρχαιολογικά δεδομένα και ευρήματα, η ρυμοτομία και ο πολεοδομικός σχεδιασμός της σύγχρονης Πέλλας να είναι και να φαίνονται κάπως άναρχοι και δαιδαλώδεις. Μέχρι εδώ όλα καλά, αφού δεν μπορείς να επέμβεις χωροταξικά ελλείψει οικονομικών πόρων και μεγάλου κόστους, όπως και όπου επιθυμείς, για να κάνεις την «ζωή» των μόνιμων κατοίκων, αλλά και των χιλιάδων επισκεπτών ευκολότερη. Έτσι η Πέλλα όσο αυξάνεται και πληθύνεται, τόσο περισσότερο μοιάζει με οικιστικό λαβύρινθο. Βέβαια ότι πρόκειται για έναν σχετικά μικρό οικισμό στον οποίο πολύ δύσκολα «χάνεσαι», δεν απαλλάσει κανέναν από τις ευθύνες του και δεν πείθει κανέναν επισκέπτη ως δικαιολογία για την ταλαιπωρία που θα υποστεί μέχρι να βρει και να πάει στον προορισμό του. "Ρωτώντας πας στην πόλη" λέει μια λαΙκή ρήση, κι αυτό ισχύει σε υπερθετικό βαθμό στην Πέλλα και «λύνει» συνήθως τα όποια καθημερινά και συνηθισμένα προβλήματα, αντιμετωπίζουν οι χιλιάδες επισκέπτες και τουρίστες που εκδράμουν και επισκέπτονται την φημισμένη γενέτειρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Οι απαρχαιωμένες κατατοπιστικές πινακίδες προσανατολισμού του οικισμού, η ελλειπέσταττη σήμανση οδών, η παντελής απουσία κατατοπιστικών πινακίδων προς δημόσιους φορείς, υπηρεσίες και κτίρια, οι ελάχιστες διάσπαρτες πινακίδες σήμανσης αξιοθέατων, μνημείων αρχαίων και σύγχρονων, οι προ αμνημονεύτων ετών τοποθετημένες φθαρμένες ή ανεπίκαιρες ή ακόμη και παραπλανητικές πινακίδες σήμανσης του κ.ο.κ., η εγκληματική παράλλειψη τοποθέτησης σήμανσης σε κομβικές διασταυρώσεις του οικισμού, η απουσία διαβάσεων πεζών στους κεντρικότερους και πολυσύχναστους(κυρίως το καλοκαίρι) δρόμους του οικισμού, η απουσία πεζοδρομίων κυρίως από και προς τους σημαντικότερους τουριστικούς και αρχαιολογικούς προορισμούς του οικισμού, κτλ κτλ μεγενθύνουν ακόμη περισσότερο το ήδη τεράστιο πρόβλημα προσανατολισμού, ασφάλειας, ενημέρωσης και περιήγησης των ελλήνων και ξένων επισκεπτών. Η όλη εικόνα παραπέμπει σε μεταπολεμικό και όχι σ' ένα σύγχρονο οικισμό και σε καμία περίπτωση, σ' έναν παγκοσμίως φημισμένο τουριστικό και μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας ευρωπαΙκό οικισμό. Δείτε κάποιες αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα... Μπορεί να μην κινδυνεύει κανείς επισκέπτης στην Πέλλα από κάποιον Μινώταυρο, όμως με την επικρατούσα κατάσταση, χρειάζεται σίγουρα έναν «μίτο» σαν αυτόν της Αριάδνης, για να καταφέρει να φτάσει και να επιστρέψει έγκαιρα, απρόσκοπτα και ασφαλής από τα «άδυτα» του οικισμού και τον προορισμό του...

Ο δρόμος προς το Μουσείο

Το STOP έμεινε μισό...

Και το νου σας στο δεξί...

Μόνο εξ' επαφής διακρίνεις τι γράφει...

Στον οικισμό μέσα αλλά κι από την βόρεια είσοδο δεν υπάρχει παρόμοια πινακίδα....

Περασμένα, ξεχασμένα....

Διασταύρωση χωρίς πινακίδες σήμανσης, από την οποία περνούν τα περισσότερα αυτοκίνητα και τουριστικά λεωφορεία προς το Μουσείο.. .

'Ισως μία από τις πιο δύσκολες διασταυρώσεις του οικισμού, με κατέυθυνση προς το Μουσείο...

Ο δρόμος δίπλα πηγαίνει απευθεία κέντρο, η μουντζουρωμένη πιανκίδα σε αποπροσανατολίζει....

Η συγκεκριμένη πινακίδα βρίσκεται ξεχασμένη μέσα στο χώρο του Μουσείου(!!!) σε ύψος 20-30 εκ. από το έδαφος...