 Το κόστος της αδράνειας είναι ανησυχητικά υψηλό: μέχρι και 35 εκατομμύρια περισσότερα παιδιά θα μπορούσαν να χάσουν τη ζωή τους από αιτίες που μπορούν να προληφθούν, μεταξύ του 2015 και του 2028, εάν η παγκόσμια κοινότητα δεν λάβει άμεσα μέτρα για την επιτάχυνση της προόδου. Αυτά είναι τα άσχημα νέα. Όμως, η έκθεση της UNICEF φέρνει επίσης και πολλές καλές ειδήσεις. Δείχνει πως σημαντικές επιτυχίες στον τομέα της παιδικής επιβίωσης είναι δυνατές. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο αριθμός των θανάτων παιδιών κάτω των πέντε ετών μειώθηκε από 12,6 εκατομμύρια το 1990 σε περίπου 6,6 εκατομμύρια το 2012. Μέσα στα τελευταία 22 χρόνια, ο κόσμος έχει σώσει περίπου 90 εκατομμύρια ζωές παιδιών, που θα μπορούσαν να έχουν χαθεί. «Ναι, θα πρέπει να γιορτάσουμε την πρόοδο», δήλωσε ο Anthony Lake, Εκτελεστικός Διευθυντής της UNICEF. «Αλλά πώς μπορούμε να γιορτάσουμε όταν υπάρχουν τόσο πολύ περισσότερα να κάνουμε πριν να πετύχουμε το στόχο; Και μπορούμε να επιταχύνουμε την πρόοδο - ξέρουμε πώς, αλλά χρειάζεται να δράσουμε με μια ανανεωμένη αίσθηση του επείγοντος», είπε. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο, οι κυβερνήσεις της Αιθιοπίας, της Ινδίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, μαζί με την UNICEF, ξεκίνησαν την παγκόσμια πρωτοβουλία «Δέσμευση για την Παιδική Επιβίωση: Η Ανανέωση μιας Υπόσχεσης», για να μπει ένα τέλος στους θανάτους παιδιών από αιτίες που μπορούν εύκολα να προληφθούν. Μέχρι στιγμής 176 κράτη έχουν υπογράψει δέσμευση υποσχόμενα να επιταχύνουν την πρόοδο για την επιβίωση των παιδιών. Εκατοντάδες μέλη της κοινωνίας των πολιτών, θρησκευτικές ομάδες και ιδιώτες έχουν δεσμευθεί να υποστηρίξουν τον κοινό στόχο να έχει και το τελευταίο παιδί το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα στη ζωή. Η έκθεση εξετάζει τις τάσεις της παιδικής θνησιμότητας από το 1990, αναλύει τις κύριες αιτίες των θανάτων κάτω των πέντε ετών και επισημαίνει τις εθνικές και παγκόσμιες προσπάθειες για να σωθούν παιδικές ζωές. Η πρόοδος μέχρι σήμερα οφείλεται στις συλλογικές προσπάθειες των κρατών, της κοινωνίας των πολιτών και του ιδιωτικού τομέα, καθώς και στην αύξηση των προσιτών, δοκιμασμένων παρεμβάσεων, όπως η παροχή ειδικών κουνουπιέρων για την καταπολέμηση της ελονοσίας, φαρμάκων, εμβολίων, η προώθηση του μητρικού θηλασμού, τα διατροφικά συμπληρώματα και θεραπευτικές τροφές, η θεραπεία ενυδάτωσης για τη διάρροια και η βελτίωση της πρόσβασης σε ασφαλές νερό και αποχέτευση, μεταξύ άλλων. Η έκθεση δείχνει κάθετη μείωση των αποτρέψιμων θανάτων παιδιών σε όλες τις περιοχές του κόσμου και σε όλα τα επίπεδα εθνικού εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένων των χωρών με χαμηλό εισόδημα. Στην πραγματικότητα, μερικές από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου έχουν κάνει τις μεγαλύτερες προόδους στην επιβίωση των παιδιών από το 1990. Λίγες χαμηλού εισοδήματος χώρες με υψηλά ποσοστά παιδικής θνησιμότητας, όπως το Μπαγκλαντές, η Αιθιοπία, η Λιβερία, το Μαλάουι, το Νεπάλ και η Ενωμένη Δημοκρατία της Τανζανίας, έχουν ήδη μειώσει τα ποσοστά θανάτων κάτω των 5 ετών κατά τα δύο τρίτα ή και περισσότερο από το 1990, επιτυγχάνοντας τον Αναπτυξιακό Στόχο για τη μείωση των παιδικών θανάτων πριν το 2015. Σε παγκόσμιο επίπεδο ο ρυθμός μείωσης επιταχύνθηκε, παρουσιάζοντας τριπλασιασμό του ετήσιου ρυθμού μείωσης από το 1990. Στην Υποσαχάρια Αφρική έχει επίσης επιταχυνθεί ο ρυθμός της μείωσης, εμφανίζοντας υπερ-πενταπλασιασμό από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Κατά τα τελευταία επτά χρόνια, η περιοχή της Ανατολικής και Νότιας Αφρικής παρουσιάζει μια από τις καλύτερες επιδόσεις στον κόσμο, με μείωση της κάτω των πέντε ετών θνησιμότητας με ετήσιο ρυθμό 5,3% μεταξύ 2005-2012. Αντίθετα, η Δυτική και Κεντρική Αφρική κατέγραψε τα χαμηλότερα επίπεδα προόδου στην παιδική επιβίωση, σε σύγκριση με άλλες περιοχές του πλανήτη. Η περιοχή έχει επίσης τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, με σχεδόν ένα στα οκτώ παιδιά να πεθαίνει πριν από την ηλικία των πέντε ετών. Στην ουσία η Δυτική και Κεντρική Αφρική δεν παρουσίασε σχεδόν καμία μείωση στον αριθμό των παιδιών που πεθαίνουν κάθε χρόνο από το 1990. Η πνευμονία, η διάρροια και η ελονοσία παραμένουν οι κύριες αιτίες των θανάτων παιδιών σε παγκόσμιο επίπεδο, στοιχίζοντας τη ζωή σε περίπου 6.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών κάθε μέρα. Ο υποσιτισμός συντελεί σχεδόν στους μισούς από αυτούς τους θανάτους. Ο πρώτος μήνας της ζωής είναι ο πιο επισφαλής για ένα μικρό παιδί. Το 2012, σχεδόν τρία εκατομμύρια βρέφη έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα της ζωής τους, κυρίως από αιτίες που μπορούν εύκολα να προληφθούν. Η αντιστροφή αυτών των καταστροφικών τάσεων απαιτεί άμεση δράση σε πολλαπλά μέτωπα, όπως περιγράφεται στους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας - τη μείωση της φτώχειας, τη μείωση της μητρικής θνησιμότητας, την ενίσχυση της εκπαίδευσης και της ισότητας των φύλων, καθώς και την προαγωγή της περιβαλλοντικής βιώσιμης ανάπτυξης. «Η πρόοδος μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί», είπε ο Anthony Lake. «Όταν συντονισμένες δράσεις, ορθές στρατηγικές, επαρκείς πόροι και ισχυρή πολιτική βούληση τεθούν στην υπηρεσία της επιβίωσης των παιδιών και των μητέρων, η δραματική μείωση της παιδικής θνησιμότητας δεν είναι μόνο εφικτή, είναι ηθικά επιβεβλημένη.» |
||||||||||||
| Περισσότερα: | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Επίσης, όποιος επιθυμεί μπορεί να συνεισφέρει στην εκστρατεία της UNICEF Ελλάδος για την Παιδική Επιβίωση: «Όταν το Μηδέν αποτελεί στόχο Ζωής» | ||||||||||||
Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013
Περίπου 35 εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών σε κίνδυνο, αν δεν επιτευχθεί ο στόχος για τη μείωση της παιδικής θνησιμότητας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου