Πέλλα: Κολωνάκια αυτοί, χορταράκια εμείς

Σε δύο πολύ κεντρικά σημεία Κουφαλίων και Πέλλας: κολωνάκια και χορταράκια

Το ότι η Πέλλα έχει εγκαταλειφθεί στο έλεος θεού και ανθρώπων και όχι μόνο τώρα με τον Καλλικράτη ως «φυσική» του συνέπεια αλλά από καιρό, είναι κοινή πεποίθηση και κοινό μυστικό. Η φροντίδα της καθημερινότητας είναι πλέον μόνο συμβατική και όχι με βάση τις πραγματικές ανάγκες και φέρνει μνήμες από παλιές εποχές με τους χωματόδρομους και την πλήρη ανυπαρξία σύγχρονων οικοδομικών και πολεοδομικών υποδομών. Τότε που η φύση από μόνη της «φρόντιζε» για όλα.  Τους γεμάτους σκόνη και σκουπίδια δρόμους καθάριζε ο άνεμος, ασφαλτικό οδόστρωμα δεν υπήρχε ώστε να θέλει επιδιόρθωση και τα χαντάκια τα γέμιζε ή τα άδειαζε η βροχή, τα χόρτα φύτρωναν και ξεραίνονταν μόνα τους και γενικά όλη τη χλωρίδα τη διαμόρφωνε η φύση, οι λάμπες στις μια δυο κολώνες ανά γειτονιά δεν είχαν και τόση σημασία αν ήταν ή όχι καμμένες, η κεντρική πλατεία και η «βόλτα» παρότι «ξέφραγο αμπέλι», δεν είχε παρκαρισμένα τρακτέρ, αυτοκίνητα και μηχανάκια, σκουπίδια σε σωρούς δεν έβλεπες στους κεντρικούς δρόμους σκορπισμένα να τα ανακατεύουν αδέσποτα γάτες και σκύλοι και κάθε είδους τρωκτικό, κτλ κτλ. Ακόμη και για το Αρχαιολογικό Μουσείο και τον χώρο η φύση έβαλε το «χεράκι» της για την επισκεψιμότητα τους με την κατασκευή εθνικής οδού ανάμεσά τους... Τα θυμούνται οι παλαιότεροι και μάλλον τα νοσταλγούν και μελαγχολούν...

Όμως το σήμερα είναι εντελώς διαφορετικό και η φύση δυστυχώς δεν τα καταφέρνει από μόνη της.

Σήμερα η αποκομιδή σκουπιδιών γίνεται τις περισσότερες φορές με καθυστέρηση και άσχημα αποτελέσματα για την αισθητική εικόνα και κυρίως για τη δημόσια υγεία. Η αποκατάσταση του φωτισμού των δρόμων σχεδόν δεν υφίσταται και μόνο από σύμπτωση αλλάζει καμμένη λάμπα(το είδαν και το «καμάρωσαν» στον κεντρικό δρόμο προς κι από τον Αρχαιιολογικό Χώρο εκατοντάδες επισκέπτες στις εκδηλώσεις για το αυγουστιάτικο φεγγάρι). Η καθαριότητα δρόμων, πλατειών, παιδικών χαρών, μνημείων και αγαλμάτων γίνεται σπανίως και μόνο πριν από κάποιο πολύ σημαντικό γεγονός. «Αδέσποτα» δέντρα φυτρώνουν, μεγαλώνουν και στην κυριολεξία κλείνουν τους δρόμους, Το ασφαλτικό οδόστρωμα στους περισσότερους δρόμους είναι σε άθλια κατάσταση είτε ως αποτέλεσμα και συνέπεια δημόσιων έργων(πχ ύδρευση), είτε από την φθορά της χρήσης και του χρόνου και παραμένουν έτσι χωρίς καμία απολύτως συντήρηση-βελτίωση για πολύ καιρό(τραγικό παράδειγμα οι δρόμοι που οδηγούν από και προς το Μουσείο χωρίς την παραμικρή παρέμβαση επί σειρά ετών, για ένα έργο που έπρεπε να γίνει χθες όχι σήμερα). Όταν φθείρεται-καταστρέφεται κάτι που αποτελεί

δημόσια περιουσία, δεν αντικαθίσταται ούτε διορθώνεται αρμοδίως, μέχρι να αχρηστευθεί εντελώς και να πεταχτεί. Οι κατατοπιστικές πινακίδες για διευκόλυνση των χιλιάδων επισκεπτών από και προς το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο και τον Χώρο μέσα στον δύσκολο και μπερδεμένο είναι αλήθεια σύγχρονο οικισμό μας, μοιάζουν με τα μπαλάκια του ΛΟΤΤΟ όπου χρειάζεσαι μπόλικη τύχη για να τις πετύχεις και μια διμοιρία λοκατζήδων για να πας στον προορισμό σου. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις αλλοιωμένες-κατεστραμένες πινακίδες σήμανσης στις διασταυρώσεις δρόμων που είναι
τοποθετημένες και απαράλλαχτες από την «εποχή του χαλκού», όπου οδηγώντας κάποιο όχημα χρειάζεσαι βοήθεια κοινού και ένστικτο για να τις διασχίσεις χωρίς πρόβλημα, ενώ ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας φαντάζει περιττός και αναχρονιστικός. Θα με περάσουν για τρελό αν αναφέρω τις γηπεδικές εγκαταστάσεις, όπου ο μόνος ασφαλής χώρος για να σταθείς περιμετρικά είναι η κερκίδα, αφού στο μεγαλύτερο μέρος εξωτερικά του γηπέδου θυμίζει άγρια ζούγκλα.

Γνωρίζουμε τα «οικτρά» οικονομικά του Δήμου και αντιλαμβανόμαστε τις δυσκολίες, όμως κάποιες υπηρεσίες και δράσεις δεν έχουν μεγάλο κόστος, ενώ έχουμε αναφέρει προ πολλού και τρόπους εξεύρεσης-εξοικονόμησης εσόδων όπως πχ το ξενοίκιασμα εκμισθωμένων ιδιωτικών κτιρίων για φορείς και υπηρεσίες και η μετεστέγασή τους σε δημόσιους χώρους που παραμένουν άδειοι και αναξιοποίητοι. Μέσα στην δύσκολη οικονομική συγκυρία για όλους μας που ο καθένας σκύβει πλέον μόνο πάνω στα προσωπικά του προβλήματα, δεν υπάρχουν αντιδράσεις, κι αν υπάρχουν είναι τελείως υποτονικές. Εδώ στο @P e l l a επίμονα γράφονται συνέχεια κι ας πέφτουν κάτω... Ευελπιστούμε μετά το προγραμματισμένο μεγάλο έργο της αποχέτευσης και του βιολογικού καθαρισμού που θα ξεκινήσει σε λίγο καιρό στην περιοχή μας και θα αποπερατωθεί όπως προβλέπεται από τη σύμβαση σε 15 μήνες, θα έρθει και η φροντίδα της καθημερινότητας να πάρει τη σειρά της. Μέχρι τότε υπομονή...