Νόμος - εξπρές. Εκτός Δημοσίου 6.000 συμβασιούχοι

• Η κυβέρνηση βάζει τέλος στο καθεστώς της μακρόχρονης δικαστικής προστασία.

• Λύνεται ο γόρδιος δεσμός των μονιμοποιήσεων που ταλαιπωρεί το Δημόσιο μέσω προσωρινών δικαστικών διαταγών.

Με νομοθετική ρύθμιση-εξπρές, που αναμένεται να καταθέσει το υπουργείο Δικαιοσύνης τις επόμενες ημέρες, η κυβέρνηση σκοπεύει να βάλει τέλος στο καθεστώς της μακρόχρονης δικαστικής προστασίας που μπορούσαν να πετύχουν συμβασιούχοι του Δημοσίου, οι οποίοι, παρά τη λήξη της εργασιακής σχέσης, κατόρθωναν να παραμένουν στις θέσεις τους μέχρι και 7 χρόνια σε κάποιες περιπτώσεις μέσα από προσωρινές δικαστικές διαταγές.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Έθνους», η νομοθετική διάταξη θα προβλέπει την εκδίκαση όλων των υφιστάμενων προσφυγών συμβασιούχων εντός τριμήνου, περιορίζοντας στο ελάχιστο τη δυνατότητα αναβολών προκειμένου να ληφθούν τελεσίδικες αποφάσεις.

Με την προώθηση της ρύθμισης την οποία προανήγγειλε ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου εκτιμάται -σύμφωνα με την Καθημερινή- ότι θα οδηγήσει στην άμεση αποχώρηση 6.000 συμβασιούχων, ώστε να καλυφθεί ο στόχος των 15.000 αποχωρήσεων έως το τέλος του 2014.

Σύμφωνα με πληροφορίες βάση για το νομοσχέδιο θα είναι ο νόμος που είχε ετοιμάσει ο κ. Ρουπακιώτης.

Πηγή: Έθνος

Δεν ξέρω ποιος υπογράφει το άρθρο γιατί δεν πήρα την εφημερίδα, αλλά μόνο μίσος διακρίνει κανείς απέναντι σ' ακόμα ένα διωγμένο και ταλαιπωρημένο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας από το ύφος της γραφής του. Πάντως αυτή η καλλιέργεια μίσους μέσα στην ελληνική κοινωνία, είναι το πραγματικό success story αυτής της κυβέρνησης κι αυτού του πρωθυπουργού!

Φράσεις όπως «λύνεται ο γόρδιος δεσμός» που παραπέμπει σε ορολογία Μπουμπούκου, και άλλες όπως «που ταλαιπωρεί το Δημόσιο» όπως και «να βάλει τέλος στο καθεστώς της μακρόχρονης δικαστικής προστασίας», είναι βγαλμένες από μανιφέστο ακροδεξιάς νεοφιλελεύθερης ορολογίας, σε κάνουν να ανατριχιάζεις!

Το Δημόσιο που τους εκμεταλεύθηκε εργασιακά και μισθολογικά, τους κράτησε ομήρους για πολλά χρόνια με πρόσχημα τις έκτακτες και εποχικές ανάγκες και συμβάσεις με ημερομηνία λήξεως, είναι το «ταλαιπωρημένο» και όχι οι εργαζόμενοι που κάθε μέρα ξημέρωνουν με την «λαιμητόμο» της ανεργίας πάνω από το κεφάλι τους.

Οι ανθρωποθυσίες μαίνονται στο δημόσιο και όχι μόνο, αρχής γενομένης με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, τους εκπαιδευτικούς, τους νοσοκομειακούς και τους νοσηλευτές, στους ΟΤΑ, στα ΕΛΤΑ και την σκυτάλη να παίρνουν εσχάτως οι «κηφίνες» συμβασιούχοι και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Κανείς δεν λείπει από την black list!
Ότι όλες γίνονται απροκάλυπτα, απρογραμμάτιστα στον βωμό της τροικανής αριθμολαγνείας-ανθρωποθυσίας και μόνο, χωρίς σημαντικά δημοσιονομικά οφέλη, με αποδυνάμωση κρίσιμων υπηρεσιών και φορέων, με συνοπτικές αντιδημοκρατικές διαδικασίες "αποφασίσομεν και διατάσσομεν", με καταστρατήγηση του Συντάγματος, παράκαμψη και απαξίωση της δικαιοσύνης, κοινωνική αναλγησία, οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας και σε απόγνωση νέους ανθρώπους και οικογενειάρχες στην ήδη εξαθλιωμένη και πτωχευμένη ελληνική κοινωνία, δεν λέει απολύτως τίποτα στον αρθρογράφο!