Απέτυχε η κατάργηση του ΥΠΠΟ

Η συνένωση του υπουργείου Πολιτισμού με το Παιδείας δεν βοήθησε κανέναν από τους δύο τομείς. Αντιθέτως, μεγάλος χαμένος βγήκε ο πολιτισμός, που υποβιβάστηκε σε Γενική Γραμματεία, με πολλούς κινδύνους να καραδοκούν στη γωνία.

Οκτώ μήνες μετά τη συνένωση του υπουργείου Πολιτισμού με το Παιδείας, όλοι συμφωνούν ότι το πρώτο βγήκε χαμένο. Η ομοσπονδία των εργαζομένων στο πρώην υπουργείο, και νυν Γενική Γραμματεία, μάλιστα, είναι κατηγορηματική: «Αυτονόμηση του ΥΠΠΟ. Η συγχώνευση με το Παιδείας δεν έχει αποφέρει τίποτα». Υποστηρίζουν επίσης πως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου έχει θέσει το θέμα ευθέως στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.

Είναι απορίας άξιον πώς ένας πρωθυπουργός που έχει διατελέσει υπουργός Πολιτισμού, ένας αρχηγός κόμματος που υπήρξε επικεφαλής του συγκεκριμένου υπουργείου δύο φορές και ένας τρίτος αρχηγός κόμματος που θέλει να λέει ότι έχει τον πολιτισμό στις προτεραιότητές του συμφώνησαν να συνενώσουν το προνομιακό ως προς την παραγωγή θετικών γεγονότων υπουργείο με κάποιο άλλο.
Οι εξελίξεις δείχνουν ότι η συνένωση δεν προσέδωσε τίποτα ούτε στον πολιτισμό ούτε στην παιδεία, οι δομές έμειναν ως είχαν, τα λιγοστά χρήματα ομοίως. Μόνο αποτέλεσμα, μία μείωση του αριθμού των υπουργείων. Ε, δεν το άξιζε αυτό ο πολιτισμός…
Ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η απάντηση του πρωθυπουργού, σημασία έχει να δούμε ποιο μέλλον προοιωνίζεται για τη Γενική Γραμματεία Πολιτισμού, μέσα από δυο νομοθετικές πρωτοβουλίες: την αναδιάρθρωση των οργανογραμμάτων στα υπουργεία και τον λεγόμενο αναπτυξιακό νόμο. Και στις δυο περιπτώσεις είναι εμφανής η περαιτέρω απαξίωση που επιφυλάσσεται στο πρώην ΥΠΠΟ.
Τρεις Γενικές Διευθύνσεις από τέσσερις, εννέα Διευθύνσεις από 22, 63 οργανικές μονάδες από 100 και 63 τμήματα από 680. «Χειρότερο και από το οργανόγραμμα Γερουλάνου» χαρακτηρίζουν στην ΠΟΕ-ΥΠΠΟ την «πρόταση Μανιτάκη».
Αν αυτό σήμαινε μείωση της γραφειοκρατίας ή του κράτους, άρα ταχύτερη και ουσιαστικότερη εξυπηρέτηση του πολίτη, δύσκολα θα μπορούσε να δεχθεί κανείς τις αιτιάσεις των συνδικαλιστών. Αλλά δεν περικλείει καμία αλλαγή προς το καλύτερο. Ο ευαίσθητος αυτός τομέας αποψιλώνεται με δραματικό τρόπο και, όπως ξέρουμε, όπου υπάρχει κενό άσκησης πολιτικής, έρχονται άλλοι και το γεμίζουν. Κάτι τέτοιο θα γίνει προς όφελος τρίτων και όχι προς όφελος της προστασίας, ενίσχυσης και ανάδειξης του πολιτισμού.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, κατά δήλωσή του, ενημερώθηκε από την πολιτική ηγεσία ότι το προσχέδιο δεν θα δημοσιοποιηθεί γιατί δεν το υιοθετεί. «Για άλλη μια φορά τα τελευταία δύο χρόνια διεξάγεται μια συζήτηση, η οποία βασίζεται περισσότερο στην άκριτη ποσοτική μείωση των δομών και όχι στην ουσιαστική συζήτηση για τον πολιτισμό και τις υπηρεσίες του, με το βλέμμα στο μέλλον» σημειώνει ο ΣΕΑ.
Και ο σύλλογος και η Ομοσπονδία προειδοποιούν πως θα αντιδράσουν δυναμικά. Ο κίνδυνος, πάντως, να μετατραπεί και αυτή η κουτσουρεμένη Γενική Γραμματεία σε μια ανθυποδιεύθυνση στο υπουργείο Παιδείας, είναι υπαρκτός. Αρκεί σε έναν ανασχηματισμό να μην οριστεί υφυπουργός ή υπουργός αναπληρωτής Πολιτισμού…
Τα μαύρα σύννεφα πάνω από την Μπουμπουλίνας πυκνώνουν κι άλλο με τον αναπτυξιακό νόμο, που έρχεται σαν κερασάκι στην τούρτα να συμπληρώσει την επαπειλούμενη καταστροφή. Στο άρθρο 12, παράγραφος 2, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι με Προεδρικό Διάταγμα «μπορεί να καθορίζονται για την πραγματοποίηση στρατηγικών επενδύσεων, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, οι ειδικοί όροι ανάδειξης και προστασίας αρχαιοτήτων και άλλων μνημείων που εντοπίζονται κατά την υλοποίηση της επένδυσης ή υπάρχουν πριν από την έναρξή της. Μετά την έκδοση του ανωτέρω Προεδρικού Διατάγματος της παραγράφου αυτής δεν απαιτείται η έκδοση άλλης απόφασης από υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού, Αθλητισμού».
Αυτό σημαίνει, άραγε, πως το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και οι Διευθύνσεις αρχαιοτήτων θα πάψουν να έχουν αρμοδιότητες και να εκφράζουν λόγο; Τότε, στην καλύτερη περίπτωση, θα φτάσουμε στο σημείο ένας ναός, όπως του Απόλλωνα Ζωστήρα Βουλιαγμένης, να βρίσκεται περίκλειστος σε ιδιωτική πλαζ. Στη χειρότερη; Θου, Κύριε!…

ΔΑΦΝΗ ΠΑΣΧΑΛΗ

Πηγή: topontiki.gr