Μπαίνω κατευθείαν στο «ψητό», εκφράζοντας την αντίθεσή μου με την ψήφο των ομογενών. Είναι Έλληνες στην καταγωγή, αγαπούν την Ελλάδα ίσως και κάποιοι υπερβολικά πολύ, είναι συναισθηματικά δεμένοι μ' αυτήν, έχουν δικούς τους ανθρώπους συγγενείς και φίλους που διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα, έχουν «ρίζες» και πιθανότατα περιουσίες στην Ελλάδα, όμως δεν ζουν πια εδώ που είναι και το πιο σημαντικό.πιστεύω και μετράει περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο...
"Υπέρ της ψήφου των ομογενών τάσσεται ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξή του προς την ημερήσια ομογενειακή εφημερίδα «Εθνικό Κήρυκα», με την ευκαιρία της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, από τις 22 έως 25 Ιανουαρίου.Τις συνθήκες που τους οδήγησαν μακριά από τον τόπο τους, δεν τον γνωρίζουμε ακριβώς αν και υπάρχουν πολλές εικασίες και ερμηνειες γι' αυτό βάσιμες ή αυθαίρετες. Όμως έφυγαν και σίγουρα δεν το έπραξαν για την χώρα τους, το έπραξαν για τους εαυτούς και τις οικογένειές τους, κι έκτοτε σε βάθος χρόνου, δεν βρέθηκαν ποτέ σε θέση «πραγματικής μάχης» για το καλό και το συμφέρον της. Μάχης με τα καθημερινά προβλήματα τα οικονομικά, τα κοινωνικά, τα περιβαλλοντικά κτλ. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το απρόσωπο κράτος ή την κυριολεκτική έννοια της λέξης "χώρα", έχει να κάνει με τον εν πολλοίς σκληρά δοκιμαζόμενο λαό μας, που κατά περιόδους υπέφερε τα πάνδεινα για να κερδίσει ότι κέρδισε μέχρι σήμερα. Τα μηνύματα συμπαράστασης και οι διάφορες πορείες και συγκεντρώσεις τους στις χώρες όπου διαμένουν, μπορούν να καταγραφούν στα θετικά όχι όμως και στα ουσιαστικά για τις αλλαγές και τα αποτελέσματα που προσδοκούσε ή προσδοκά ο λαός μας. Κάποιοι όλα αυτά τα θεωρούν μοχλούς πίεσης στις ξένες κυβερνήσεις όταν σ' αυτές το στοιχείο της ομογένειας είναι ιδιαίτερα πολυάριθμο, όμως και σ' αυτό το κομμάτι τα αποτελέσματα είναι μάλλον αρνητικά εώς τραγικά τις περισσότερες φορές όπως μας διδάσκει η ιστορία μας, αφού τα περισσότερα δεινά ο τόπος μας τα «φορτώθηκε», από αποφάσεις, παρεμβάσεις και πολιτικές κρατών που η ομογένεια είχε και έχει έντονη και πολυπληθή παρουσία. Κάποιοι μάλιστα συμμετέχουν σ' αυτές τις κυβερνήσεις και το παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι, ως γερουσιαστές, βουλευτές, πολιτευτές, κ.α., αιρετοί ή διορισμένοι, συναποφασίζοντας τα πλέον επονείδιστα για την Ελλάδα ... Πολλοί έχουν ξεχάσει και την ελληνιή γλώσσα και μερικοί που την θυμούνται και την ομιλούν, δεν μπήκαν στον κόπο να την μεταδώσουν στα παιδιά τους.
"Είμαστε υπέρ της ψήφου των ομογενών, στο βαθμό που αποτυπώνει αυθεντικά τη βούληση του Απόδημου Ελληνισμού, χωρίς να αλλοιώνει τους πολιτικούς συσχετισμούς στην Ελλάδα» τόνισε ο κ. Τσίπρας, υπογραμμίζοντας ότι «υπό την έννοια αυτή, θα βλέπαμε την ψήφο των ομογενών σε μια εκλογική περιφέρεια Εξωτερικού, χωρισμένη σε γεωγραφικές εκλογικές ζώνες, και με υποψήφιους, κατοίκους των περιοχών αυτών. Στη βάση αυτή και ανάλογα με τους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους που θα συνταχθούν, μπορεί να καθοριστεί ένας συγκεκριμένος αριθμός βουλευτών από τον Απόδημο Ελληνισμό στο Κοινοβούλιο»."
Πως μπορεί λοιπόν ένας ομογενής που έχει τουλάχιστον τον διπλάσιο μισθό ή αμοιβή από έναν έλληνα εργαζόμενο, που δεν έχει την ανεργία μέσα στο σπίτι του, την φτώχεια και την ανέχεια, την φορολογική λαίλαπα και τα χαράτσια, όταν τα παιδιά του και η οικογένειά του δεν ξεπαγιάζουν από το κρύο, όταν φορογείται, προσφέρει και επενδύει σε ξένο κράτος και φυσικά έχει την ανάλογη ασφάλεια και πρόνοια απ' αυτό, να αποφασίζει με την ψήφο του για μας που έχουμε ή δεν έχουμε όλα τα παραπάνω και ζούμε εδώ; Και σ' αυτή την μεγάλη και οδυνηρή κρίση για τον τόπο μας, που ήταν η οικονομική στήριξη των πιο ευκατάστατων απ' αυτούς πλην ελαχίστων εξαιρέσεων; Και δεν μιλώ με την μορφή οικονομικής βοήθειας σε τραπεζικούς λογαριασμούς αλληλεγγύης ή με εμβάσματα χρημάτων σε αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας, αλλά τουλάχιστον με την μορφή επενδύσεων, χορηγιών, εργασιών και θέσεων εργασίας. Κάποιοι το έκαναν και το κάνουν, αλλά είναι σταγόνα στον ωκεανό... Αυτοί είναι περήφανοι για την καταγωγή και τον τόπο τους και το δείχνουν και στα δύσκολα, αλλά δυστυχώς είναι η θλιβερή μειοψηφία. Οι περισσότεροι μεγαλομένοι, γαλουχημένοι και άλλοι γεννημένοι, διαμορφωμένοι με άλλες νοοτροπίες, οι γνωστοί «όπου ζεις εκεί πατρίς», αδυνατούν ή δεν θέλουν και ίσως δικαίως να αντιληφθούν και να κατανοήσουν τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα των συμπατριωτών τους στην «μαμά πατρίδα». Και δεν τους αδικώ με βάση την οικονομικοκοινωνική κατάσταση που υπάρχει στην χώρα μας, αλλά δεν μπορούν να έχουν δικαίωμα ψήφου που θα αποτιμάται μάλιστα ως ίδιας «αξίας» με τους γηγενείς έλληνες πολίτες στο εκάστοτε εκλογικό αποτέλεσμα και διαδικασία. Κάτι παρόμοιο που το θεωρώ επίσης τραγικό, συμβαίνει και το βιώνουμε και στις αυτοδιοικητικές εκλογές με τους ετεροδημότες, που ψηφίζουν στα χωριά και τις πόλεις όπου γεννήθηκαν, ζώντας μόνιμα όμως σε άλλες περιοχές κι άλλες μεγαλουπόλεις. Δεν θα το αναλύσω, αφού όλοι το ζείτε και είναι πολύ πιο «χειροπιαστό» παράδειγμα.
Υπάρχουν και οι «μαϊμού» ομογενείς(Ρώσοι, Γεωργιανοί, Αλβανοί κτλ), που «κατασκευάσθηκαν» κατά καιρούς από τους εδώ πολιτικάντηδες, προκειμένουν να εξυπηρετήσουν ψηφοθηρικούς ή άλλους λόγους, οι οποίοι ήρθαν στην Ελλάδα παρέμειναν για ένα διάστημα παίρνοντας την ελληνική υπηκοότητα, κι αφού ξεζούμισαν όλα τα προνόμια που τους παραχωρήθηκαν από το ελληνικό κράτος, όταν δεν είχαν τι άλλο να πάρουν, μια νύχτα «επαναπατρίσθηκαν» στις αληθινές πατρίδες τους ή τράβηξαν για «νέες πατρίδες» πιο προσοδοφόρες. Πολλοί θα γνωρίζετε και ότι ακόμη κι όταν βρίσκονταν στην Ελλάδα, ελάχιστα ή καθόλου συνέβαλαν στην πραγματική οικονομία της χώρας, αφού τις περισσότερες φορές και δούλευαν «μαύρα», κι ότι έβγαζαν το έστελναν στην πατρίδα τους.
Πως μπορούν λοιπόν όλα τα παραπάνω να αποτυπωθούν "αυθεντικά" με τη βούληση των απόδημων ελλήνων και κυρίως στο εκλογικό αποτέλεσμα, χωρίς να αλλοιώνουν τους εδώ πολιτικούς συσχετισμούς; Όταν μάλιστα είναι περίπου ισάριθμοι με τους εδώ μόνιμα διαμένοντες οι περισσότεροι και γνωρίζουν παραδοσιακά, και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, μόνο τα δύο κόμματα εξουσίας και δύο πολιτικές οικογένειες, που κυβερνούν την Ελλάδα μισό αιώνα; Ειναι κάτι σαν τους οπαδούς του Ολυμπιακού που πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα, με τον Θρύλο ισόβιο πρωταθλητή με κάθε τρόπο και εις βάρος όλων, αν και δεν είναι και το πιο εύστοχο παράδειγμα. Εννοώ φυσικά την προπαγάνδα και τις μεθοδεύσεις που συμβαλλουν σ΄αυτό και τίποτε παραπάνω...
Νομίζω ότι λαϊκίζεις Αλέξη και δεν το θες πραγματικά, αφού δεν μπορείς να πείσεις και να πλειοψηφίσεις ακόμα και στο εσωτερικό παλεύοντας με τα εδώ μνημονιακά φερέφωνα και την "Ελλάδα να διαλύεται", πως θα το καταφέρεις στο εξωτερικό με την τεράστια προπαγάνδα κατά μιας αριστερής διακυβέρνησης και του κομμουνισμού, με την «πλασματική» οικονομική και κοινωνική ευμάρεια στα άντρα του αστικού τρόπου ζωής και του καπιταλισμού; Είναι αδύνατο! Γι' αυτό πρέπει να πεις «τα σύκα σύκα και την σκάρφη σκάρφη» και να αφήσεις στην άκρη τα ρομαντικά και ωραία που είναι ευήκοα, αλλά καθόλου ρεαλιστικά. Ρήξη παντού με το σάπιο κατεστημένο!
"Αναφερόμενος στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι «το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι αυτή τη στιγμή, με ευθύνη της συγκυβέρνησης και της τρόικας, διαλύεται η Ελλάδα». Στην ερώτηση αν είναι έτοιμος να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, υποστήριξε ότι «είμαστε πολύ πιο έτοιμοι από ό,τι ήταν τα κόμματα που τώρα κυβερνούν»".Και τέλος δεν θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστο τα περί ετοιμότητας που αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας στην συνέντευξή του. Αυτό δεν είναι απάντηση, ότι επειδή οι άλλοι δεν μπορούν, εγώ θα μπορέσω. Επειδή οι άλλοι είναι ανίκανοι, εγώ αυτόματα γίνομαι πιο ικανός. Και το ότι "είμαστε πολύ πιο έτοιμοι από τα κόμματα που κυβερνούν", δεν είναι αυτό που ήθελα να ακούσω, όχι μόνο εγώ αλλά και οι περισσότεροι που βλέπουν την ελπίδα στον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά. Κι εγώ και οποιοσδήποτε που δεν έχει σχέση με την πολιτική, δεν θα μπορούσαμε να τα καταφέρουμε χειρότερα απ' αυτούς που πράγματι διαλύουν κάθε μέρα την χώρα και τον κοινωνικό της ιστό. Αλλά αυτό δεν με ανακουφίζει, δεν με δυναμώνει, δεν μου δίνει ελπίδα... Θέλω λύση, θέλω ημερομηνία λήξης στην κρίση, θέλω οι θυσίες μας αυτά τα χρόνια να μην πάνε χαμένα, θέλω όραμα, θέλω ελπίδα, θέλω σχέδιο, θέλω πρόγραμμα ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο χωρίς άλλα ρίσκα, που να αποβλέπει στην κοινωνία που υποφέρει και εξαθλιώνεται και όχι στα νούμερα που πάντα ευημερούν με τον λαό πάντα να δοκιμάζεται. Θέλω να σωθεί η Ελλάδα των εργαζομένων, των φτωχών, των ανέργων, των απόρων, των αναπήρων, των αυτοχείρων, των μικρομεσαίων και οικογενειακών επιχειρήσεων, των νέων και των γερόντων και όχι των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των καναλαρχών και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Θέλω την αξιοπρέπεια την δική μου, της οικογένειας και των παιδιών μου, των συνανθρώπων μου και όλων των αναξιοπαθούντων πολιτών πίσω. Αν μπορείς να παλέψεις και να προσπαθήσεις μαζί μου για όλα τα παραπάνω "θέλω", εγώ θάμαι μαζί σου, όπως πιστεύω και όλη η κοινωνία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου