Εφηβικό τμήμα Θ.Ε. Πέλλας: Ο Φον Δημητράκης

Το κορυφαίο θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά "Ο Φον Δημητράκης", ανεβάζει το εφηβικό τμήμα του Θ.Ε.Πέλλας. Μια αξιέπαινη προσπάθεια που χρειάζεται την στήριξη όλων μας. Για δύο συνεχόμενα σαββατοκύριακα, θα έχετε την ευκαρία να το παρακολουθήσετε στο Δημοτικό Θέατρο Πέλλας: Παραστάσεις 8-9 Δεκεμβρίου 2012 και 15-16 Δεκεμβρίου 2012, με ώρα έναρξης 21:00'. Το κάστινγκ αποτελείται από μαθητές του Γυμνασίου Πέλλας που δούλεψαν με πολύ μεράκι και αγάπη, ενώ η τιμή εισόδου είναι συμβολικά 3€.

Γενικές-ιστορικές πληροφορίες για το έργο:

1947. Κωμωδία σε τρεις πράξεις.

Θεωρείται το κορυφαίο θεατρικό έργο του Δ.Ψαθά.

«…..Διάβασα τελευταία σ’ ένα αγγλικό βιβλίο [Νταφ Κούπερ, Ο Βασιλιάς Δαβίδ] την ακόλουθη βαθιά και οξεία παρατήρηση: ‘Το έγκλημα της προδοσίας είναι πιο συχνά μια προσωπική υπόθεση παρά μια εσκεμμένη πράξη.Υπάρχουν άτομα ικανά να πουλήσουν τη χώρα τους για χρήματα, αλλά αυτά ανήκουν στην κατηγορία των κοινών εγκληματιών και δεν έχουν ενδιαφέρον για τον ιστορικό.Ο αληθινός προδότης δεν είναι αρχικά παρά ένας τίμιος άνθρωπος δυσαρεστημένος.Η δυσαρέσκεια έχει μιαν αφετηρία προσωπική ή πολιτική ή και τις δύο’. Την ίδια κατανόηση δείχνει και ο κ.Ψαθάς,χωρίς να μπορεί να υποτεθεί πως πρόκειται για τίποτ’ άλλο παρά για συνάντηση,για σύμπτωση αντιλήψεων…»ΑΛΚΗΣ ΘΡΥΛΟΣ [Νέα Εστία,1/15-6-46]

"..Ο Φον Δημητράκης είναιμία σπαρταριστή κωμική σάτιρα πάνω σ' ένα τραγικό θέμα: το πάθος για εξουσία. Ο κεντρικός χαρακτήρας του έργου έχει μία θεατρική ανάπτυξη σχεδόν ιδανική [...] Ο χαρακτήρας αναπτύσσεται και φαίνεται μέσα σε μια σιγουριά έξαρσης ως εκπρόσωπος μιας τάξης και ως προϊόν μιας συγκεκριμένης κοινωνικής δομής. Ο Δημητράκης παράγεται από μια ιδεολογία που θητεύει χρόνια στον καθημερινό φασισμό, πολύ πριν ο φασισμός εμφανιστεί ως επίσημη ιδεολογία της ισχύος. Γι' αυτό το έργο του Ψαθά δεν είναι δέσμιο της επικαιρότητάς του. Οι φον Δημητράκηδες πλήθυναν τα τελευταία χρόνια στον τόπο, προϊόντα μιας ιδεολογίας, που απολυτοποιεί την ισχύ, που εξατομικεύει το κέρδος, που μονοπωλεί τον πατριωτισμό, που θεωρητικοποιεί την προδοσία. [...] Στο Φον Δημητράκης δε γελοιοποιείται ένας άνθρωπος, ξεσκεπάζεται μια νοοτροπία, μια αγωγή, ένα κοινωνικό ιδεώδες. [..] Η εποχή των φον Δημητράκηδων και οι άνθρωποί τους γίνονται μοντέλα για κάθε εποχή, όσο η κοινωνία βράζει στο ζουμί της. [..] Ο Φον Δημητράκης είναι μία πολιτική κωμωδία μόνο, που η θέση της, σωστά δε λέγεται, αλλά παράγεται και επιβάλλεται από τη δραματική της υφή." [Κλειδιά και Κώδικες του Θεάτρου, ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, Βιβλιοπωλείο της ΕΣΤΙΑΣ]

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ: 1.ΦΟΝ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ, 2.ΜΑΡΙΑ, 3.ΛΕΩΝΙΔΑΣ, 4.ΑΝΝΑ, 5.ΖΑΡΛΑΣ, 6.ΣΕΡΑΦΕΙΜ, 7.ΙΟΥΛΙΑ, 8.ΦΩΦΩ, 9.ΓΙΑΝΝΗΣ, 10.ΠΕΛΑΤΗΣ Α, 11.ΠΕΛΑΤΗΣ Β, 12.ΚΑΤΙΝΑ, 13.ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑΣ