Ο δεκάλογος του καλού πατριώτη

     Ο πατριωτισμός ως θεωρία είναι ωραίος, ανυψωτικός, ενίοτε σχεδόν λυτρωτικός. Ο πατριωτισμός ως πρακτική, ειδικά στη χώρα μας και ειδικά τα τελευταία χρόνια, είναι ότι του φανεί του Λολοστεφανή. Αμόρφωτα παιδάκια με ξυρισμένα κεφάλια, άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης που όταν δε βρίσκονται στα τηλεοπτικά παράθυρα, ντύνονται Ζορό και τραγουδάνε το νταλκά τους στα σκυλάδικα, πολιτικοί αρχηγοί που πολιτεύονται με την Παναγία στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, δημοσιογράφοι που έχουν κάνει σκοπό της ζωής να βρίσκουν κάθε μέρα και από μια καινούργια βρισιά για τη Μέρκελ, ρασοφόροι ιεροκήρυκες του μίσους, φασίστες, ρατσιστές, ξιπασμένα ρεμάλια, ένας ολόκληρος συρφετός ανοησίας. Να ποιοι θεωρούνται σήμερα πατριώτες! Και σα να μη φτάνει αυτό, οι ίδιοι άνθρωποι, εφόσον ο πατριωτισμός αποτελεί κτήμα τους, μετράνε όλους τους υπόλοιπους με τα δικά τους στάνταρ βλακείας. Αν δεν είσαι μαζί μας, είσαι με τους άλλους. Δηλαδή είσαι μειοδότης, προδότης, δοσίλογος, φερέφωνο των Ευρωπαϊκών ΜΜΕ, ή ...Αλβανός!

     Με λίγα λόγια, για να μετράς ως καλός πατριώτης στις μέρες μας πρέπει μεταξύ άλλων:

1. Να αποδίδεις όλα τα οικονομικά δεινά της Ελλάδας στα σκοτεινά ξένα κέντρα αποφάσεων που θέλουν να λεηλατήσουν τον εθνικό μας πλούτο.

2. Να προσεύχεσαι, να νηστεύεις και πιστεύεις ακράδαντα ότι ο Θεός δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει από το να ασχοληθεί με τα δικά μας χάλια.

3. Να βλέπεις όλους τους μετανάστες, νόμιμους και παράνομους, σαν ζώα που δεν έχουν καμία δουλειά να λερώνουν με τις ακαθαρσίες τους τον πεντακάθαρο νεοελληνικό πολιτισμό μας.

4. Να θεωρείς τον Σωκράτη μπάρμπα σου, τον Περικλή μπατζανάκη, τον Αριστοτέλη πρωτοξάδελδο, όλους μαζί προγόνους σου, έστω κι αν δεν έχεις διαβάσει ποτέ λέξη από όσα προσέφεραν στην ανθρωπότητα.

5. Να πανηγυρίζεις με δάκρυα στα μάτια κάθε υπερήφανη νίκη της Εθνικής Ελλάδος επί των βαρβάρων, να τραγουδάς υπερήφανος για τη βαριά ....του τσολιά να αποδίδεις τις επιτυχίες στην αδάμαστη ελληνική ψυχή και μετά να πηγαίνεις στο γήπεδο και να σκυλοβρίζεις τους διεθνείς όταν φοράνε τη φανέλα του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού.

6. Να πιστεύεις ακράδαντα πως ό,τι κάνουν οι Τούρκοι συνιστά πρόκληση και πως τα Σκόπια θα έπρεπε να χαίρονται μόνο και μόνο που τους αφήνουμε να είναι χώρα, όχι να έχουν και απαιτήσεις!

7. Να καταπίνεις αμάσητη την ιστορία όπως διδάσκεται στο σχολείο, με τους υπερήρωες Έλληνες που πάντα μάχονται τους κακούς (Πέρσες, Τούρκους κ.ο.κ.) και να απαιτείς το δημόσιο λιθοβολισμό όσων τολμούν να παρουσιάσουν μια ελαφρώς διαφορετική εκδοχή.

8. Να θεωρείς ενδόμυχα (ή όχι και τόσο) όλους τους υπόλοιπους λαούς πιο ηλίθιους από τον ελληνικό.

9. Να βαφτίζεις τη λαμογιά, τη διαφθορά και την ανηθικότητα - πονηριά, εξυπνάδα, μαγκιά, καπατσοσύνη.

10. Να λικνίζεσαι με τα χειρότερα καψουροτράγουδα σε μπαρ και νυχτερινά κέντρα γιατί, φιλαράκι, έτσι γλεντάνε οι Έλληνες!

     Αυτά, κάποια απ΄αυτά ή και ακόμη περισσότερα αποτελούν τεκμήρια πατριωτισμού στην Ελλάδα του 2012. Η ελεύθερη σκέψη, η προσπάθεια να κατανοήσεις το δίκιο των άλλων, η διαλλακτικότητα, η επιθυμία για τη δημιουργία μιας σύγχρονης, ευρωπαϊκής χώρας που θα διατηρήσει μονάχα τα θετικά στοιχεία της εθνικής της ταυτότητας, αυτά είναι τεκμήρια ασυγχώρητου ραγιαδισμού!

     Στο δικό μου το μυαλό πάντως, αληθινοί πατριώτες δεν είναι οι κρετίνοι πατριδολάγνοι.

Αληθινοί πατριώτες είναι εκείνοι που κάνουν στην Ελλάδα την πιο σκληρή κριτική. Όχι επειδή το κράξιμο πουλάει (υπάρχουν και τέτοιοι), αλλά επειδή πιστεύουν βαθιά ότι μονάχα αν κοιταχτεί ειλικρινά στον καθρέφτη, μονάχα αν αντικρίσει την ασχήμια της δίχως φτιασίδια και προσχήματα, μονάχα τότε μπορεί να ξεκολλήσει από το σημερινό τέλμα και να μεταμορφωθεί σιγά – σιγά στην όμορφη, πανέμορφη πατρίδα που έχει όλα φόντα για να γίνει...

Γράφει ο : Κώστας Κεφαλογιάννης

Πηγή: Prisma News